120137634

74 SPRAWOZDANIA

tykuł nosi tytuł: Uinformatologie; discipline-soeur de la bibliologie. Na wstępie autor zaznaczył: „Tytuł tej wypowiedzi może wydawać się prowokujący lub pretensjonalny, ponieważ proponowany jest neologizm, którego konieczność nie jest oczywista” [tłum. B. SJ. Tłumacząc się dalej z użycia terminu „informatologia” i nie uważając go za najlepszy, stwierdza jednak J. Meyriat, że istnieje potrzeba wyodrębnienia problematyki dotyczącej badania procesów informacji naukowej spośród szerzej ujmowanych problemów komunikacji społecznej (masowej).

Wypowiedź ta może zainteresować tych badaczy, którzy przed kilku laty zabierali głos w kwestiach terminologicznych oraz semantycznych dotyczących takich pojęć, jak „informacja naukowa”, „informatologia”, „informatyka”, „informologia" i paru jeszcze innych proponowanych m.in. na łamach Aktualnych Problemów Informacji i Dokumentacji². Należy tu dla porządku przypomnieć, że sam termin „informatologia”, który pojawił się przed kilkunastu laty, użyty ostatnio we wspomnianym artykule badacza francuskiego, nie został w Polsce zaakceptowany, przynajmniej powszechnie; nie zamieszcza go też Słownik terminologiczny informacji naukowej {Wrocław 1979).

Referat na temat metody w bibliologii wygłosił Jacques Breton (profesor Wyższej Szkoły Bibliotekarskiej) pt. Sur la methode en bibliologie. Ciekawymi spostrzeżeniami o charakterze socjologicznym dotyczącymi zawodu pisarza we Francji dzieli się prof. Jean Guenot (Universitć Paris 7) w swojej wypowiedzi: La profes-sion d⁹ecrivain en France. Problemy zawodu dokumentalisty i trudności z samo-określeniem się tej grupy znalazły wyraz w interesującym referacie Anne-Marie Bianchi (asystentki w Uniwersytecie w Grenoble 3) pt. Le documentaliste: un cas d’ambiguite, który jest podsumowaniem badań socjologicznych przeprowadzonych we Francji za pomocą ankiety. Artykuł ten pobudza do refleksji, ponieważ podobne problemy istnieją również u nas.

Dwa ostatnie referaty delegacji francuskiej dotyczyły problemów technicznych przekazywania informacji w perspektywie najbliższej przyszłości z uwzględnieniem środków telekomunikacji. Były to referaty małżeństwa: dra inż, Roberta Baticle’a pt. Prospectiue sur le traitement et la transmission de Pinformation oraz Yveline Baticle (Universitć de Paris X-Nanterre) pt. Le deuenir des bibliotheques et des mediath&ques dans la perspectiue imminente de la telematięue.

W pewnej sprzeczności z nimi pozostawał referat dra Gyorgy Rózsa (dyrektora Biblioteki Węgierskiej Akademii Nauk) pt. Technologies de pointę dans les sy-stemes de communication modemes et la lecture traditionnelle, w którym udowadniał wyższość tradycyjnych technologii obsługi czytelników nad technologiami tele-matycznymi (telefon, telewizja, komputery, banki danych), które — jego zdaniem

—    prowadzą do izolacji i wyobcowania się społecznego. Rozwiązaniem optymalnym byłoby, jak się wydaje — iw takim też duchu zabierali głos referenci z Francji

—    połączenie obu metod, tradycyjnej i telematycznej, przy obsłudze użytkowników, np. w nowoczesnych bibliotekach.

Najwięcej referatów wygłosili gospodarze, tzn. badacze bułgarscy. Tematyka ich wypowiedzi oscylowała wokół kilku podstawowych zagadnień, jak: problemy komunikacji społecznej (masowej), udział książki w procesach komunikacji społecznej, rola bibliotek w tych procesach, badania w zakresie nauki o książce w Bułgarii, czytelnictwo.

Problematyka komunikacji społecznej ze szczególnym uwzględnieniem środków komunikacji masowej została poruszona w następujących referatach: Dobrin-ka Pejczewa: La communication et la culture; Rajna Czemiewa: Le disąue — moy-

* Por. m.in. M. Dembowska: Informatologia a naukoznawstwo. „AKtual. Probl. In/. Dok/⁹ 1974 R. 19 nr 6 s. 3-5. — Z dyskusji nad zakresem pojęcia i nazwy Informacji naukowej_# technicznej i ekonomicznej. „Aktual. Probl. lnf. Dok/' 1979 H. 24 nr 1 s. 9-13. — B. Sordylo-wa: Źródła Informacji naukowej. zarys problematyki. „Prz. Bibl.” 1981 R. 49 z. 1 8. 5-25.