KONFERENCJA STOWARZYSZENIA BIBLIOTEK MUZYCZNYCH 79
nurt rejestracji koncentruje się obecnie w Zakładzie Zbiorów Ikonograficznych Biblioteki Narodowej oraz w Instytucie Sztuki PAN. Komisja RldIM, której przewodniczy również prof. B. S. Bjook, inicjator tej akcji, dąży do maksymalnego uproszczenia techniki rejestracji bardzo różnorodnych obiektów ze wszystkich dziedzin sztuki plastycznej. Wyrazem tego jest nowy schemat karty katalogowej oraz instrukcja opracowana w centralnym ośrodku RldIM na Uniwersytecie w Nowym Jorku. '
Inicjatywa podjęcia prac nad międzynarodową bibliografią prasy muzycznej XIX w., zgłoszona jeszcze w 1980 r. podczas Kongresu IAML w Cambridge przez dwóch muzykologów bibliotekarzy: H. Roberta Cohena (Kanada) i Elyidio Suriana (Włochy), spotkała się z przychylnym przyjęciem Rady IAML. Na konferencji budapeszteńskiej po przedłożeniu przez inicjatorów schematu organizacji prac powołano kilkuosobową komisję do tych spraw, w której skład wszedł dr K. Michałowski.
Głównym tematem obrad komisji do spraw bibliografii były zagadnienia związane z dawnym i współczesnym edytorstwem druków muzycznych (nut). Referat węgierski autorstwa Ilony Mony przedstawił historię rozwoju tej dziedziny kultury muzycznej na Węgrzech. Uwagi wydawcy Dana Foga, referat o handlu muzyka lia mi w Norwegii od schyłku XVIII w. po r. 1929 opracowany przez Karin Michelsen oraz referat Nanny Śchiodt informujący o materiałach źródłowych do historii muzyki duńskiej w 1. 1100-1929 zilustrowały rolę wydawnictw nutowych w życiu muzycznym Danii i Norwegii. Współczesny problem poruszył Heinz T ur\?v» (Berlin Zachodni) w referacie dotyczącym rejestracji bibliograficznej materiałów nutowych (głosów poszczególnych instrumentów), wydawanych równolegle z partyturą utworu a przeznaczonych tylko do wypożyczania zespołom orkiestrowym w celach wykonawczych. Z inicjatywy związku niemieckich wydawców muzycznych materiały te są rejestrowane od 1976 r. w roczniku Musikalien-Verzeichnis der Deutschen Bibliographie. Z prac dawniej zainicjowanych warto wspomnieć o akcji gromadzenia materiałów do międzynarodowej bibliografii muzycznych katalogów wydawniczych od XVIII do połowy XIX w. Bibliografia ta stanowiłaby uzupełnienie do wydanego w 1974 r. podręcznika D. W. Krummla Guide for dating early published musie. Jak powiadomiła zebranych Lenore Coral (Stany Zjednoczone), niewiele danych wpłynęło dotychczas do zapoczątkowanych kilka lat temu kartotek.
Na obradach komisji muzycznych bibliotek naukowych rozważano — w nawiązaniu do poprzednich konferencji — warunki prawne udostępniania kserograficznych kopii materiałów źródłowych. Kilka referatów (min. z Bibliotheąue Natio-nale w Paryżu oraz z Sachsische Landesbibliothek w Dreźnie) wskazało na konieczność ograniczonego korzystania z mikrofilmów lub innych odbitek reprogra-ficznych takich dokumentów. Restrykcje w tym względzie są różne w poszczególnych bibliotekach. Niektóre pobierają nawet opłaty z tego tytułu, traktując bardziej skomplikowane opracowanie katalogowe jako własny (niejako autorski) wkład pracy naukowej nad opisem i identyfikacją dokumentu. Kolejne tomy międzynarodowego przewodnika po muzycznych bibliotekach naukowych (Directory of Musie Research Libraries) ukazują się w serii „C” RISM. Ostatnio wyszedł tom 4, dotyczący bibliotek Australii, Izraela, Japonii i Nowej Zelandii4.
Więcej uwagi należy poświęcić działalności komisji katalogowania, zwłaszcza grupy roboczej, opracowującej znormalizowany opis bibliograficzny druków muzycznych (nut) ISBD(PM). Współpraca polska z grupą roboczą ISBD(PM) datuje się od momentu przedstawienia na konferencji w 1979 r. w Salzburgu przez Polską
Na tym miejscu należy sprostować mylną Informację w sprawozdaniu z konferencji
IAML w Salzburgu („Prz. BibL” 1980 z. 4 s. 391), lż tom 4 jest przewidziany dla bibliotek
Am^rulrt P oołńalrłaf