130859462

Aktualizacja wykazu JCWP i SCWP dla potrzeb kolejnej aktualizacji planów w latach 2015-2021 wraz z weryfikacją typów wód części wód

w 2007 r. w ramach pracy pn.: Projekt wytycznych dotyczących typologii wód powierzchniowych dla zlewni rzeki Bug, której zapisy przytoczono poniżej.

• Ekoregiony

Ekoregionalizacja według llliesa (1978), narzucana przez RDW w Systemie A, okazała się w wielu krajach mało użyteczna. Ekoregiony zostały wyróżnione na podstawie rozmieszczenia owadów wodnych bez istotnego związku z funkcjonowaniem ekosystemów i nie przedstawiają obrazu rzeczywistych przestrzennych nieciągłości (Wasson i in., 2002 r.; Buraschi et al., 2005 r.). W przypadku mniejszych krajów, w całości położonych w obrębie jednego ekoregionu lubo stosunkowo jednolitych warunkach fizycznogeograficznych, jak Wielka Brytania, Irlandia, Finlandia, Belgia, Dania, Holandia, Węgry czy Łotwa, ekoregionalizacja nie znajduje zastosowania jako parametr różnicujący w typologii. Natomiast w przypadku krajów o dużej powierzchni, obejmujących obszar o wyraźnym zróżnicowaniu uwarunkowań klimatycznych, fizycznych i morfogeologicznych, podział na ekoregiony jest niewystarczający i zazwyczaj nie pozwala na właściwe zróżnicowanie typów wód. W krajach tych wydzielane są więc dodatkowo jednostki geograficzne niższego rzędu, np. subekoregiony, krajobrazy wodne, czy regiony hydrograficzne.

We Francji, położonej w obrębie czterech dużych ekoregionów: Alpy, Zachodnie Góry Subalpejskie, Niziny Zachodnie i Pireneje, dla odzwierciedlenia naturalnego zróżnicowania warunków fizyczno-geograficznych konieczne okazało się wyróżnienie subekoregionów, tzw. hydroekoregionów (HER) na dwóch hierarchicznych poziomach regionalnych (Wasson i in., 2002). Pierwszy z nich to HER1, który wyodrębnia 22 główne hydroekoregiony. Podstawą ich wyznaczenia była analiza geologii i rzeźby terenu pod kątem twardości i przepuszczalności podłoża oraz jego wpływu na właściwości chemiczne wody, a także wysokość bezwzględna i spadki terenu. Dodatkowo podstawą wydzieleń na poziomie HER1 były uwarunkowania biologiczne i bioklimatyczne (np. typ roślinności potencjalnej). Zróżnicowanie regionalne w obrębie poszczególnych HER1 oddają jednostki niższego rzędu (HER2).

Również w Austrii, leżącej wg llliesa (1978 r.) w obrębie sześciu ekoregionów, na potrzeby typologii wyróżnionych zostało 17 subekoregionów tzw. 'krajobrazów wodnych' oraz 9 li