130859466

Aktualizacja wykazu JCWP i SCWP dla potrzeb kolejnej aktualizacji planów w latach 2015-2021 wraz z weryfikacją typów wód części wód

wapiennej i krzemionkowej przyjęto wartości graniczne stężenia wapnia i zasadowości, w zależności od przeważającej charakterystyki geologicznej w danym kraju. W Wielkiej Brytanii, Irlandii Północnej oraz Norwegii, które usytuowane są na podłożu bardziej krystalicznym, przyjęto wartość graniczną 4 mgCa/l (zasadowość 0,2 meq/l), w Finlandii natomiast 8 mgCa/l (zasadowość 0,4 meq/l) (lrivine i in., 2002 r.; Logan, 2002 r.; Solheim, 2002 r.; Tammi i in., 2002 r.), do kilkunastu mgCa/l w krajach Europy Centralnej. Pośród innych parametrów stosowanych do określenia geologii znalazły się przewodność elektrolityczna, która stosowana jest w krajach nadmorskich, tj. Belgia i Holandia oraz barwa wody brana pod uwagę w krajach o dużym udziale zatorfień w budowie geologicznej zlewni, tj. Irlandia, Finlandia, Norwegia czy Łotwa (lrvine i In., 2002 r.; Philips, Logan, 2002 r.; Pilke i In., 2002 r.; Tammi i In., 2002 r.; Springe, 2004 r.).

Polską klasyfikację obejmującą geologię podłoża rzek oparto o trzy podstawowe typy: krzemianowe (np. granity, gnejsy, łupki i inne skały wulkaniczne), węglanowe oraz organiczne. W niektórych sytuacjach uwzględniono dodatkowo powstawanie zatorfień, aluwiów czy odkładanie madów rzecznych. Indywidualnie rozpatrzono również obszary nadmorskie, w których wzięto pod uwagę wpływ wód morskich, powodujących zwiększenie zasolenia pozostających z nimi w kontakcie przyujściowych odcinków rzek.

Ze względu na specyficzny charakter wyznaczono trzy, niezależne od ekoregionów typy rzek: małe cieki i rzeki w dolinach wielkich rzek nizinnych pod wpływem procesów torfotwórczych, cieki łączące jeziora oraz cieki deltowe Żuław Wiślanych.

• Parametry dodatkowe

Najczęściej stosowanymi parametrami dodatkowymi systemu B dla rzek są: wielkość i energia przepływu oraz substrat dna. Wymienione cechy stanowią w niektórych krajach ważny element w przypadku opracowywania typologii, gdyż w dużej mierze determinują biocenozę wód powierzchniowych. Przy ustalaniu typów do ćwiczenia interkalibracyjnego wzięto natomiast pod uwagę substrat dna oraz szerokość koryta rzecznego (Overview of common intercalibration types, 2004 r.).