130859472

Aktualizacja wykazu JCWP i SCWP dla potrzeb kolejnej aktualizacji planów w latach 2015-2021 wraz z weryfikacją typów wód części wód

wapienną i organiczną jest bardzo nieprecyzyjny i słabo zdefiniowany. Niewiele krajów interpretuje kryterium geologiczne, jako typ utworów powierzchniowych przeważających w zlewni czy też utworów, w których posadowiona jest misa jeziorna lub koryto rzeczne. Większość krajów rozważa geologię poprzez pryzmat charakterystyki chemicznej wód, wychodząc z założenia, że podłoże geologiczne przekłada się wprost na chemizm wody. Uznaje się, że dla wyróżnienia geologii wapiennej i krzemianowej najlepszymi parametrami są zawartość wapnia w wodzie lub zasadowość wód. Geologia organiczna wyrażana jest najczęściej poprzez udział pokrywy torfowej w zlewni lub barwę wody, a niekiedy także w odniesieniu do odczynu wody.

Zróżnicowanie geologiczne Europy znajduje swoje odzwierciedlenie w bardzo różnym podejściu poszczególnych państw do wyznaczania, na potrzeby typologii, zakresów klas dla parametrów chemicznych związanych z budową geologiczną zlewni. W krajach położonych na północy kontynentu, gdzie podłoże jest skaliste i dominują utwory krystaliczne, zarówno zawartość wapnia w wodach, jak i zasadowość wód, są z reguły bardzo niskie. W Wielkiej Brytanii, Irlandii Północnej, a także Norwegii jako wartość graniczną dla rozróżnienia geologii krzemianowej i wapiennej przyjęto zawartość wapnia w wodzie wynoszącą 4 mgCa/l, co odpowiada zasadowości 0,2 meq/l (lrvine i in., 2002 r.; Phillips i Logan, 2002 r.; Solheim, 2002 r.), w Finlandii natomiast 8 mgCa/l (0,4 meq/l) (Tammi, Lappalainen i Rask, 2002 r.). W krajach Europy Centralnej, położonych w przewadze na utworach o stosunkowo wysokiej zawartości wapnia, zarówno zawartość wapnia w wodach, jak i zasadowość są przeciętnie kilkakrotnie wyższe. W Niemczech, na przykład, granicą wód ubogich i bogatych w wapń jest aż 15 mgCa/l (Mischke, Nixdorf i Behrendt, 2002 r.; Mathes, Plambeck i Schaumburg, 2002 r.; Mathes, Plambeck i Schaumburg, 2003 r.). Należy podkreślić, że w ogólnoeuropejskim ćwiczeniu intekalibracyjnym, gdzie pod uwagę brana jest zmienność parametrów środowiskowych w skali całej Europy, przyjęte zostały bardzo szerokie zakresy dla zasadowości wód w podziale na trzy klasy: wody o niskiej zasadowości <0,2 meq/l (lub 4 mgCa/l), wody o średniej zasadowości 0,2-2,0 meq/l (lub 4-40 mgCa/l) oraz o wysokiej zasadowości >2,0 meq/l (lub >40 mgCa/l) (Overview of common intercalibration types, 2004).