1313878206

PRZEDMOWA

Praca Psychologiczne wyznaczniki powodzenia w studiach muzycznych, jest sprawozdaniem z badań, które zostały przeprowadzone pod kierunkiem prof. Marii Manturzewskiej w latach 1967-1968. Badania te poświęcone były określeniu roli zdolności specyficznie muzycznych, inteligencji ogólnej, cech osobowości, postaw i motywacji, czynników środowiskowo-biogra-ficznych oraz technologii pracy indywidualnej w osiąganiu sukcesów muzycznych. Można zadać pytanie, czy warto po tylu latach wracać do tych wyników? Badań w tym obszarze prowadzi się bardzo dużo - wrzucenie prostego hasła prediction of musie achievements do wyszukiwarki Google Scholar daje ponad 27 000 wyników. Czy w takim razie nie należałoby raczej pomyśleć

0    metaanalizie wyników badań opublikowanych powiedzmy w ciągu ostatnich dziesięciu lat?

Sądzę, że zrealizowany przez prof. Marię Manturzewską projekt badawczy wart jest przypomnienia, przede wszystkim ze względu na jego rozmach niespotykany zarówno w czasach, w których byl realizowany, jak i obecnie, oraz ze względu na strategię badań, interesujące wyniki i kierunki analiz.

Zrealizowane w latach 1967/1968 badania psychologicznych wyznaczników powodzenia w studiach muzycznych stanowią przykład badań psychologicznych prowadzonych w tamtym czasie przez Pracownię Psychometryczną PAN kierowaną przez Mieczysława Choynowskiego, pioniera polskiej psychometrii. Pracownia Psychometryczną PAN stanowiła w latach 1958-1968 nieformalne światowe centrum badań psychometrycznych, z którego zaplecza naukowego korzystało wielu krajowych i zagranicznych psychologów akademickich i psychologów praktyków. Wizytowała ją czołówka światowych psychologów, przedstawicieli największych ośrodków badań psychologicznych w USA, Japonii, ZSRR. Pracownia stworzyła specyficzny typ badań naukowych

1    specyficzny styl pracy psychologa.

W wydanym w roku 1966 Biuletynie Psychometrycznym¹ tak pisa! Choynowskio swojej wizji uprawiania psychologii: „Pierwszą i naczelną przesłanką jest uznanie matematyzacji nauki za konieczną drogę jej rozwoju. Wszelkie zbieranie materiałów empirycznych winno, naszym zdaniem, polegać na mierzeniu i liczeniu, gdyż zapewnia to intersubiektywny charakter danych i pozwala na stosowanie matematycznych metod analizy wyników i wysnuwania wniosków. Na czysto werbalne rozważania miejsce jest w wywodach wstępnych, w komentarzu wyjaśniającym, w dyskusji wyników, otrzymanych i uzasadnionych metodami matematycznymi, natomiast sam proces badawczy, obejmujący gromadzenie danych i ich opracowywanie, winien być sformalizowany i nie może polegać na jakościowym opisie i jakościowym rozumowaniu" (s. 9).

Choynowski podkreślał także, że podstawowe znaczenie mają dla nauki używane przez nią metody. Uważał, że „.. .metody przesądzają o charakterze nauki i od metod przede wszystkim zależy, czy coś jest nauką, czy nią nie jest" (s. 10).

W wypadku Mieczysława Choynowskiego słowa zostały przekute w czyny. W czasach, w których metody testowe traktowane były ciągle jako przejaw „ideologii burżuazyjnej", zespól Pra-¹ Biulety Psychometryczny, cz. I (1966), red. M. Choynowski.

PRZEDMOWA