1468551172

208 Katarzyna Biemacka-Licznar

w 2011 r.: Od Boccaccia do Eco. Włoska proza narracyjna w Polsce (od Xl^rI do XXI wieku). Była ona punktem wyjścia do opracowania wstępnej listy autorów włoskich, publikujących z myślą o dzieciach i o młodzieży. W trakcie kwerend udało się dotrzeć do prawie wszystkich książek wymienionych w spisie, pozwoliło to w kilku przypadkach na uściślenie dat publikacji, nazwisk tłumaczy, podanie informacji, z jakiego języka dokonano tłumaczenia. W poszukiwaniu przekładów pomocne okazały się także bibliografie przekładów literatury dla dzieci i młodzieży, opublikowane przez Bibliotekę Publiczną miasta Warszawy. Z ostrożnością potraktowano natomiast publikację Preisnera, która nie uwzględniała wielu autorów włoskich, których publikacje dla dzieci znajdują się w zasobach Biblioteki Narodowej czy Muzeum Książki Dziecięcej w Warszawie, bądź też podawała nieprawdziwe informacje¹.

1.2. Klasyfikacja tekstów i ich identyfikacja

W większości przypadków kategoryzacja nie stanowiła większych problemów². W odniesieniu do autorów z wieku osiemnastego, piszących z myślą o młodzieży powstała wątpliwość, czy zaliczyć te utwory do przekładów dla dzieci i młodzieży. Ostatecznie zdecydowano się na zakwalifikowanie ich do spisu, mając na uwadze ich wartość historyczną dla rozwoju włoskiej literatury dziecięcej. Ponadto zawarte na okładkach informacje o odbiorcy: per l’uso deł/a gioventii; per la gioventii jednoznacznie wskazywały na adresata utworu.

Trudności nastręczyły książki o tematyce religijnej: publikacje te często ukazywały się bez podania nazwiska autora, tytułu oryginału,

1

   Preisner podaje informację o publikacji Litworu Malgari Antonia Fogazzara (utwór byt dedykowany córce pisarza) w prasie polskiej w roku 1900. Podczas kwerendy nie dotarto do wspomnianego przekładu w podanym przez Preisnera czasopiśmie. Collodiemu Preisner przypisał autorstwo książki Zielone kurczątko Kukły norymberskie według Preisnera napisał Cesarino Lupati. Por. W. Preisner, op.cit., s. 219.

2

   W Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu znajdują się Papiery Sternklara, zawierające przekłady nowel włoskich w rękopisie.