W pierwszej fazie należy stworzyć wizję wytwarzanego produktu. Wizja ta powstaje w wy niku uzgodnień pomiędzy zespołem wykonawczym a reprezentantem klienta, który określa przede wszystkim cele biznesowe i wymagania projektu. Wynikiem tej fazy jest wizja projektu uzgodniona i zaakceptowana przez wszystkich uczestników procesu. Ważnym elementem tego podejścia jest dbałość o to, aby wszyscy uczestnicy projektu traktowali wy pracowaną wizję jako własną. W przypadku cyklu półrocznego faza ta trwa zwykle 2 do 3 tygodni.
Celem drugiej fazy jest zaplanowanie działań wykonawczych. Zespól wraz z przedstawicielami klienta określa, co będzie wytwarzane, oraz sposób i czas wykonania. W fazie tej pow staje uzgodniony plan realizacji. Faza planowania powinna trwać około 1,5 miesiąca. Faza wytwarzania, której celem jest wyprodukowanie oprogramowania, nie powinna trwać dłużej niż 2 miesiące. Na fazę tę składają się prace zespohi piszącego kod programów, przeprowadzanie testów wewnętrznych oraz opracowanie niezbędnej dokumentacji. Na zakończenie tej fazy otrzymujemy kompletne oprogramowanie, które odpowiada zakresowi określonemu w pierwszej fazie.
Ostatnią fazą cyklu spiralnego jest stabilizacja wytworzonego wcześniej produktu. W tej fazie wykonuje się testowanie zewnętrzne programowania. Wykryte błędy ocenia się i usuwa lub rezygnuje się z pewnych funkcji oprogramowania w wersji przygotowanej do wydania. W tej fazie, która również trwa około 2 miesięcy, nie wprowadza się żadnych nowych elementów. Wynikiem takiego cyklu jest rynkowa wersja oprogramowania, przekazywana do użytkowania.
Ideą modelu prototypowania jest dążenie do uniknięcia błędów wynikających z niepraw i-dlowego określenia wymagań w początkowym etapie definicji zakresu projektu. W wyniku błędnego zdefiniowania wymagań projektowych i ich realizacji według modelu kaskadowego często powstaje produkt wykonany zgodnie ze sztuką (główne parametry projektu -zakres, budżet i czas - są zrealizowane zgodnie z założeniami), ale nie spełniający aktualnych oczekiwań klienta. Dotyczy to głównie nowatorskich rozwiązań, gdzie tmdno jest w początkowej fazie analizy dokładnie określić wymagania definiowanego projektu.
Celem prototypowania jest minimalizowanie ryzyka związanego z błędnym określeniem wymagań. Często model ten nazywany jest metodyką szybkiego wytwarzania aplikacji RAD (Rapid Application Development) [22j.
Ukierunkowanie prac na zaspokojenie potrzeb użytkownika oraz dbałość o wysoką jakość produktu to zasadnicze cele metodyki RAD. Metodyka ta charakteryzuje się:
• gwarantowaną wysoką jakością rozwiązania,
• ewolucyjnością procesu wytwarzania systemu,
• stosowaniem inżynierskich technik wytwarzania w całym cyklu realizacji,
• zlecaniem wytwarzania profesjonalnym zespołom, wydzielonym do określonych zadań,
• wykorzystaniem profesjonalnych metod zarządzania zespołem,
• stosowaniem wydajnych narzędzi wspomagających wytwarzanie oprogramowania.
• gwarantowaną produktywnością wytwarzanego oprogramowania.