1531834972

UBEZPIECZENIE - KALKULAGA SKŁADEK

poszczególnych członków wspólnoty ryzyka a rozmiarami ryzyka wniesionego przezeń do wspólnoty ubezpieczeniowej. Oznacza więc konieczność stosowania zasady indywidualizacji obciążeń w postaci składki. Pełna indywidualizacja składki następuje przy metodzie stawki zróżnicowanej, co zakłada przeprowadzenia ścisłej klasyfikacji ubezpieczonych ryzyk.

Metody ustalania składki:

1.    Metoda stawki zróżnicowanej, zindywidualizowanej.

2.    Metoda stawki przeciętnej.

3.    Metoda ograniczonej indywidualizacji stawki, manipulując bonusami i malusami.

AD. 1. Stosowana rzadko, ze względu na wysokie koszty techniczne, najczęściej do ryzyk nie mających charakteru masowego. Zapobiega zjawisku antyselekcji (koncentracji wysokich ryzyk w portfelu) ryzyka, ucieczce z portfela lepszych ryzyk. Zazwyczaj dotyczy ubezpieczeń dobrowolnych.

AD. 2. Składka kalkulowana jest na jednakowym poziomie dla każdego rodzaju ryzyka niezależnie od jego wysokości, co gwarantuje prostotę techniczną obliczeń. Konsekwencją prostoty jest możliwość wystąpienia antyselekcji ryzyk. Zazwyczaj jest stosowane w odniesieniu do ubezpieczeń obowiązkowych (ze względu na ich masowość).

AD. 3. Metoda powstała w wyniku próby połączenia zalet metod wymienionych powyżej. Polega na podziale ryzyk na mniejsze klasy w obrębie których stosuję się metodę stawki przeciętnej.

Systemy ustalania wysokości składki:

1.    System repartycji (system składki płatnej z dołu).

2.    System składki ubezpieczeniowej.

AD. 1. System składki opartej na repartycji, zwany inaczej systemem składki płatnej z dołu , polega na ustalaniu jej wysokości na podstawie rzeczywistego zapotrzebowania wywołanego przez zdarzenia losowe w pewnym okresie, zwanym okresem ubezpieczeniowym, wynoszącym zazwyczaj jeden rok. Zaleta: dokładne rozłożenie ciężaru ubezpieczenia, nie ma niebezpieczeństwa uiszczania składki nadmiernej. Wada: niemożność ustalenia ceny ochrony ubezpieczeniowej w momencie nabywania. Stosuje się najczęściej w towarzystwach ubezpieczeń wzajemnych, ubezpieczeniach na życie.

AD. 2. System składki z góry oznaczonej, zwany systemem składki stałej, opiera kalkulację składek ubezpieczeniowych nie na zapotrzebowaniu rzeczywistym lecz prawdopodobnym. Bazuje na przypuszczalnym przebiegu zdarzeń losowych w okresie ubezpieczeniowym. Zaleta: Cena ubezpieczenia jest znana w momencie jego zawierania. Wady: rozłożenie ciężaru ubezpieczenia może być nieadekwatne do rzeczywistych zdarzeń, istnieje niebezpieczeństwo uiszczenia składki nadmiernej lub zbyt niskiej.

2