Ewangelia św. Mateusza mówi o Magach lub - według innych tłumaczeń - Mędrcach ze Wschodu, którzy idąc za gwiazdą przybyli do Jerozolimy i Betlejem szukając nowo narodzonego króla żydowskiego. „Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę."
Dziś na nas, współczesnych chrześcijanach, spoczywa misja wielbienia Boga Ojca za to, że zesłał nam Swojego Syna, który żyjąc, umierając i zmartwychwstając utorował nam drogę do wieczności. Podejmijmy ją ufnie i z radością. Wdzięcznym sercem dziękujmy Bogu za to, że nam zaufał i dał swego Syna. Konkretnym wyrazem naszej wdzięczności niech będzie nie tylko częsty udział we Mszy świętej i adoracja Najświętszego Sakramentu, ale i miłość bliźniego oraz promieniujący z nas pokój - czego w naszym Harcerstwie może nie brakuje, ale poza nim już tak. Dlatego można rzec, że także i na Harcerzach spoczywa obowiązek uświadamiania i przypominania, jak należy postępować w życiu, względem drugiego człowieka, nie zapominając przy okazji, że dbanie o przyrodę to także dbanie o jakość życia drugiego człowieka. A wszystko to w imię wdzięczności i chwały Ojca, Syna i Ducha Świętego.
Damian Komorowski
Ojciec salezjanin na spotkaniu, w którym jakiś czas temu uczestniczyłem powiedział, że każdy człowiek ustawicznie na coś czeka. Czekamy na pełnoletniość, usamodzielnienie się, pierwszą wypłatę, zakup samochodu, wyjście do kina, małżeństwo, wyzdrowienie z choroby. Nasze oczekiwanie związane jest bez wątpienia z pragnieniami, jakie każdy nosi, a które czekają na wypełnienie. Adwent, który się właśnie kończy, a także nadchodząca Wigilia (z łac. vigilia - czuwanie, oczekiwanie) nie są więc nadzwyczajnym okresem z tego względu, że podejmujemy postawę
oczekiwania. Jest on szczególny, gdyż przypomina nam, na Kim należy nasze oczekiwania skoncentrować i co pozostaje najgłębszym i niemożliwym do zaspokojenia na tym świecie oczekiwaniem.
Wiele z naszych codziennych oczekiwań jest pięknych i dobrych, wpisanych w nas przez samego Stwórcę i wynikających z podobieństwa do Niego. Podejmujemy coraz to nowe starania, aby te oczekiwania zrealizować i urzeczywistnić. Wkładamy w nie wiele sił, czasu i środków. Adwent nie jest czasem odrzucenia tych oczekiwań, ale jest okazją do delikat-
3