1675609805

instalacji i procesu spalania.

Stosowany jest także proces oparty na iniekcji mieszaniny sproszkowanego wapna i mocznika do górnej części kotła w zakresie temp. 850 - 1100°C. Z badań wynika, że jednoczesne usuwanie SO2 i NO_x w 65% uzyskuje się przy stosunkach: Ca/S = 3,0 i mocznik/0₂ = 1,5. Wyższy stopień usuwania NO_x ze spalin, ok. 75%, można uzyskać wówczas, gdy iniekcja mocznika następuje jednocześnie z iniekcją sody (NaHC0₃ lub Na₂C0₃) lub jeśli spaliny po nawilżeniu ochłodzi się do temperatury ok. 95°C.

Metody mokre usuwania NO_xz gazów odlotowych:

Metody mokre, w porównaniu z suchymi, mają tę zaletę, że pozwalają usuwać nie tylko NOx, ale także pyły zawarte w oczyszczanych gazach. W gazach odlotowych występują najczęściej dwa tlenki azotu NO i N0₂. Tlenek azotu jest mało reaktywny i trudno rozpuszczalny w cieczach co jest problemem przy stosowaniu metod absorpcyjnych. Dodatkowe ilości NO powstają podczas absorpcji i reakcji N0₂ z wodą:

3N0₂ + H₂0 —» 2HN0₃ + NO    (13)

W wyniki absorpcji 3 cząsteczek N0₂ powstaje jedna cząsteczka NO. Tak więc nawet w wyniku skierowania do absorpcji samego N0₂ otrzymuje się gazy odlotowe zawierające NO.

Dobór najbardziej ekonomicznej metody do oczyszczania gazów odlotowych jest uzależniony od parametrów oczyszczanego gazu i możliwości utylizacji produktów sorpcji. Metody absprpcyjne nadają się do usuwania tlenków azotu z gazów odlotowych powstałych w procesach nitracyjnych lub przy trawieniu metali kwasem azotowym. Dwutlenek azotu, w porównaniu z tlenkiem azotu, odznacza się dostatecznie dużą rozpuszczalnością i reaktywnością z wodą oraz z wodnymi roztworami alkalicznymi, w związku z czym może być absorbowany w roztworach. Tlenek azotu natomiast jest słabo rozpuszczalny w wodzie i odznacza się niewielką reaktywnością z roztworami alkalicznymi. Wiadomo, że jeśli w mieszaninie NO i N0₂ stosunki objętościowe tych dwóch tlenków będą się kształtować tak, że objętość tlenku azotu będzie równa lub mniejsza od objętości dwutlenku azotu, to w wyniku zetknięcia z roztworem alkalicznym, np. z wodorotlenkiem sodowym, nastąpi łączna absorpcja obu tlenków zgodnie z reakcją:

NO + N0₂ + 2NaOH = 2NaN0₂ + H₂0    (14)

Przy nadmiarze ditlenku azotu, oprócz procesów opisanych równaniem (14), nastąpi połączenie ditlenku azotu z wodorotlenkiem sodowym, zgodnie z reakcją:

2N0₂ + 2NaOH = NaN0₂ + NaN0₃ + H₂0    (15)

Przy nadmiarze tlenku azotu w reakcję (14) wejdzie tylko równoważna dwutlenkowi azotu ilość cząsteczek tlenku azotu, natomiast pozostałe cząsteczki tlenku azotu nie połączą się z wodorotlenkiem sodowym i pozostaną w fazie gazowej.Stwierdzono, że absorpcji w roztworach alkalicznych ulega zdecydowanie najszybciej mieszanina tlenków azotu o stosunku objętościowym dwutlenku azotu do tlenku azotu większym lub równym jedności. Jako ciecz absorpcyjną stosowano roztwór wodorotlenku sodowego, niekiedy wodorotlenku amonowego, wodorotlenku potasowego, najczęściej węglanu sodowego lub czasami węglanu

10