większość w nim stanowią komuniści. Dotychczas przebywa on w Meksyku, jednak, jak podaje prasa, są czynione starania o przeniesienie się do francji, skć.d byłoby ,,na wszelki wypadek’ ’ bliżej Hiszpanii. Utworzenie tego ,.prowizorycznego rządu republikańskiego” było poprzedzone rozmowami między grupą t. zw. republikanów, a monarchistami. Jednak nie dały one pozytywnego rezultatu. Republika' nie pragnęli utworzenia koalicji, któraby łączyła wszystkich Hisz' panów w walce przeciwko generałowi Franco. Jednak monarchiści, z pretendentem Don Juanem na czele, odrzu' ciii propozycje wysuwane przez lewicę, wychodząc z założenia, że ze względów’ zasadniczych współpraca pomiędzy obydwoma kierunkami politycznymi jest niemożliwa. Zajęcie takiego stanowiska przez monarchistów było także prowdo podobnie wynikiem tajnych rokowań, prowadzonych bezpośrednio między Franco a Don Juanem, w sprawie przywrócenia monarchii w Hiszpanii.
tymczasem nowoutworzony rząd hiszpański na emigracji pod pizewodur ctwein Negrina wystosował apel do ca-iego świata, transmitowany także przez radio moskiewskie. W tym apelu poza ogólnymi tezami ideologicznymi, sanioz* wańczy rząd precyzuje także swój program działania, który może być ujęty w następujące punkty: i) Usunięcie
rządu generała Franco; 2) Odbudowa ustroju demokratycznego; 3) Uznanie kraju Basków i Katalonii za organizmy składowe Republiki Hiszpańskiej, związane z nią tylko na zasadach auto' nomicznych, opartych na wzorach ustro" ju kantonowego Szwajcarii.
Sprawa hiszpańska, która dojrzewała początkowo tylko w wąskim zakresie hiszpańskich kól emigracyjnych, komunistów i Moskwy, weszła ostatnio na tory polityki ogólno-europejskiej. Problem ten zaczyna teraz zwracać na siebie uwagę całego świata oraz staje się przedmiotem interwencji dyplomatycznej. Odbywa się to wszystko przy akompaniamencie radia i prasy sowie' ckiej. Niedawno ,,Czerwona Gwiazda” pisała między innymi: ,,Reżym Franca jest kreaturą faszyzmu niemieckiego 1 dlatego musi być zniszczony wraz z hitleryzmem. Przez zniszczenie ustroju faszystowskiego w Hiszpanii naród hiszpański będzie mógł wprowadzić siebie w atmosferę wolności. Hiszpania gen. Franco daleka jest od demokracji i wolności, ale wiemy także — jak wol* ilość rozumiana jest przez Moskwę. Świadczą o tym najnowsze wydarzenia w Kuropie środkowej.
W okresie pozostawania Churchilla przy władzy, sprawa zmiany reżymu w Hiszpanii była odkładana, a nawet spotykał się on z cichą tolerancją polityki brytyjskiej. Według koncepcji angielskiej Hiszpania miała wchodzić do projektowanego przez Churchilla bloku śródziemnomorskiego, obejmującego Wiochy, Grecję i Turcję. Obecnie, po dojściu do władzy la burzy stó,vv, sprawa ta została ostatecznie rozstrzygnięta w Poczdamie. Według najnowszych wiadomości Anglia i Stauy Zjednoczo' ne mają zerwać stosunki dyplomatyczne z generałem Franco, co prawdopodobnie zbiegnie się z uznaniem rządu emigracyjnego republikanów hiszpańskich. -ten rząd znajdował już ciche po“ parcie ze strony iaburzystów jeszcze wte ciy, gdy u steru rządu stai Churchill.
tymczasem Franco, ratując sytuację, idzie na pewne ustępstwa wobec żądań mocarstw zachodnich w odniesieniu do zmian ustrojowych. Na zebianiu Rady Ministrów w dniu 5 lipca gen. Franco zaproponował zniesienie stanowiska ministra bez teki, które tradycyjnie było obsadzane przez głównego sekretarza Falangi. Pociągnęło to za sobą także dymisję 4 innych ministrów Falangi. W dniu 17. lipca Franco przemawiając ja ko szef rządu na Radzie Narodowej Falangi powiedział: ,,Hiszpania weszła w okres przygotowawczy do wprowadzę" nia monarchii, ponieważ ustrój monar chistyczny może być jedynym możliwym sukcesorem Falangi. Kto myśli, że w ten sposób powróciłoby się do polityki re" akcyjnej jest w błędzie. Dwie są tylko
31