1941126683

Najważniejszy był niewątpliwie Akademicki Teatr ..Gong 2”. Zespól ten powstał w listopadzie 1961 roku jako Teatrzyk Studencki ..Gong 7.30" - pod egidą ZMP. Jego założycielami byli: Andrzej Rozhin. Barbara Michałowska-Rozhin, Ewa Benesz, Piotr Suchora. Andrzej Jóźwicki. Marek Leszczyński. W styczniu 1964 roku patronat nad grupą przejęło Zrzeszenie Studentów Polskich. 1965 rok - to kolejna ważna data i początek nou-ego etapu w historii teatru - już wtedy o statusie akademickim i nowej nazwie - „Gong 2". Wówczas lubelski zespół otrzymał świetnie wyposażoną salę teatralną w nowo otworzonym klubie studenckim Chatka Żaka. W „Sprawozdaniu z działalności AT UMCS oraz Teatru „Gong 2" za sezon 1965/66" czytamy: „AT UMCS został doskonale wyposażony wystarczą tu następujące dane: sala teatralna o 360 miejscach z pełnym systemem oświetlenia (89 punktów świetlnych), pulpit regulacyjny oświetlenia zbudowany na transduktorach, wyciągi i tp. Zbudowano również zaplecze: kieszeń na dekoracje. 4 garderoby, kabiny z natryskami.”^{1 2}

Teatr debiutował przedstawieniem „Ildefons i inni” według tekstów J. Tuwima. B. Leśmiana. K. I. Gałczyńskiego; premiera odbyła się w styczniu 1962 roku. „W pierwszym okresie „form kameralnych” tworzywem podstawowym i najistotniejszym w koncepcji artystycznej teatru było słowo. Ważny był tekst i umiejętność jego przekazywania. Teatr, którego członkami byli przeważnie recytatorzy był „teatrem poezji”. “ Ten okres skończył się w roku 1965. kiedy grupa otrzymała własną siedzibę. Można było teraz wykorzystywać możliwości techniczne nowo wybudowanej sceny.

Powstały wtedy spektakle, które przyniosły lubelskiemu zespołowi sławę ogólnopolską: „Pieśni i songi pana Brechta” (1966). „Elżbieta Barn” Daniela Charmsa (1967). „Za! - kronika 1917 roku" (1967), „Dialog na Święto Bożego Narodzenia” (1968), „Testament” wg Franciszka Villona (1968), „Trismus” wg Stanisława Grochowiaka (1969), „Wietnam ukrzyżowany” (1969). „Wyznania mordercy czyli Siegfried Muller opowiada” (1970). „Laor albo posłuchajcie mandolin” Stanisława Czycza (1970), „Każdy” (1971),

„Spojrzenia Tadeusza Różewicza - przygotowanie do wieczoru autorskiego"

#

(1972), „Zycie jawą” Ernesta Brylla (1973). W „Almanachu ruchu kulturalnego i artystycznego” tak oceniono działalność lubelskiego teatru: „Nie jest on teatrem zawodowym, nie mieści się jednak w kategoriach typowego ruchu amatorskiego. W jego realizacjach znaleźć można wiele elementów: trochę zawodowstwa i trochę amatorszczyzny, poezji „czystej” i zaangażowanej, pure -nonsensu i „wielkiego repertuaru”, przypadkowości i konsekwencji.”³

Począwszy od 1966 roku teatr „Gong 2” był inicjatorem i głównym organizatorem Studenckich Wiosen Teatralnych.

W ciągu kilkunastu lat działalności z teatrem związało się wiele osób, dlatego nie sposób ich wszystkich wymienić. Do najwierniejszych członków' grupy należeli: Andrzej Rozhin - dyrektor i kierownik artystyczny, reżyser, aktor. Barbara Michałowska-Rozhin - aktorka. Leszek Nieoczym - aktor. Piotr Suchora - aktor, Ewa Benesz - aktorka. Marek Leszczyński - aktor, Andrzej Jóźwicki - aktor, Elżbieta Orzechowska - aktorka, Danuta Kowalska-Bryk -aktorka, Anna Niezabitowska-Skoczkowska - aktorka. Andrzej Mickis - aktor.

4

1

"Sprawozdanie z. działalności AT UMCS oraz Teatru “Gong 2" za sezon 1965/66 (październik 1965 - czerwiec 1966)", [w:] Archiwum Państwowe w Lublinie;

2

“‘Almanach ruchu kulturalnego i artystycznego ZSP", pod red. W. Sandeckiego i J. Leszina. Warszawa 1968. s. 102;

3

’ '‘Almanach ruchu kulturalnego i artystycznego ZSP ", op. cit., s. 105;