1999020409

(11) ZARYS HYDROGRAFII BAł.TYKU 1 1

Marimum temperatury na głębokości 80 m występuje w Botniku późną jesienią i na początku zimy, zaś w rowie Alandzkim na 300 m dopiero w końcu grudnia. Przy wejściu do zatoki Fińskiej na głębokości 80 m, maximum występuje na początku stycznia, zaś w głębi morza Gotlandzkiego dopiero na wiosnę.

Minimum obserwujemy na powierzchni w lutym, w warstwie 40 00 m w kwietniu i maju, zaś w Botniku na głębokościach poniżej 100 m latem. T a n f i 1 i e w (45) twierdzi, że w północnej części morza Got-landzkiego minimum w przebiegu rocznym temperatury na głębiach poniżej 150 metrów przesuwa się na miesiące zimowe, to znaczy ochłodzenie dochodzi z prawie rocznym opóźnieniem.

Najwyższą temperaturę obserwuje się często nie na samej powierzchni, lecz w warstwach niżej leżących, zwłaszcza latem.

Przykład przebiegu rocznego temperatury na różnych głębokościach, na stacji pomiarowej w pobliżu Bornholmu
Głębokość w m |	L ,	Maj	Sierpień	Listopad
0	2.5°	4.7°	16.7°	8 8°
20	2.7	4.4	15.4	88
40	2.6	3.6	4.8	8.9
50	3.9	3.2	3.8	6.8
60	5.9	4.1	4.3	6.0

Z tabelki tej widać odwrócony układ termiczny zimą, przejście do układu normalnego na wiosnę, wytworzenie się powierzchownej warstwy silnie nagrzanej latem, wreszcie dużą amplitudę wahań na powierzchni i niewielką w warstwie do 00 metrów.

Warstwa skoku termicznego występuje bardzo wyraźnie latem, najczęściej na głębokości 15 do 20 metrów.

Głębokości		1	10	15	20	30	40 metrów
Fehmarnbelt czerwiec 1893	17.6°	17.6°	17.6°	14.9°	9.3®	8 5°	—
Hogland czerwiec 1882	15.7	15.3	15.1	6.5	0.5	0.5	0.2

Przebieg roczny stosunków termicznych Bałtyku jest następujący:

ir lutym mamy zwykle odwrócony układ termiczny. W południowej części Bałtyku wykształcona jest na powierzchni warstwa o jednakowej słoności, grubości 40—00 metrów o średniej temperaturze 1,0° <io 2,8"; na dnie panują temperatury 4—5".