mniej lub bardziej poprawnej formie ortograficznej zajmowała się dość liczna grupa uczonych z uniwersytetu w Edynburgu. Rezultat ich pracy: obszerny program w języku Atlas, przypominającym Algol, uruchomiony na komputerze IBM 360/50, badał struktury zdaniowe i funkcje syntaktyczne użytych w nich słów K W badaniach” nad językiem stosowano często metody opracowane wcześniej przy grach komputerowych. L. Gross i D. Walker na maszynie IBM 7030 przedstawiali zdanie w postaci podobnej do „drzewa gry” i szukali procedur do testowania hipotez na temat syntaktycznej struktury języka naturalnego.1 2
Język polski nie nadaje się w tym stopniu co angielski do prowadzenia dialogu z maszyną. Zmienność wyrazów zależnie od osoby, czasu i liczby ogromnie utrudnia tworzenie schematów wypowiedzi. Rozmaitość końcówek, brak ścisłych dyrektyw co do lokalizacji wyrazów w zdaniu, problemy przy rozpoznawaniu części mowy — wszystko to powoduje, że nasi naukowcy mają nieporównanie trudniejszą pracę. Mimo to zapisali już na swoim koncie pierwsze osiągnięcia. Na początku lat siedemdziesiątych podjęto pracę nad systemem Marysia3 — stworzonym przez zespół Instytutu Maszyn Matematycznych Uniwersytetu Warszawskiego zestawem programów dla kom-' putera GIER. Marysia składa się z dwóch części. W pierwszej mieszczą się słowniki (dane na temat języka) oraz programy analizy i syn-
172
H. Dewar, P. Bartely, J. P. Thorne, A Program for the Syntactic Aiialysis of English Sentences, „Communications of the ACM”, 1969, nr 8.
L. M. Gross, D. E. Walker, On Linę Computer Aids for Research in Linguistics, IFIP Congress 1968.
J. Bień, W. Łukaszewicz, S. Szpakowicz, Wprowadzenie do systemu MARYSIA, Wydawnictwa UW, Warszawa, 1973.