bohatera Henryka do komunistki będącąo zdaniem krytyków nową transpozycją mitu o Orfeuszu), niektórzy krytycy (W. Wolski,
B. Michałowska) traktująoy Czarną różę jako powieść realis-tyozno-historyczną zaatakowali autora za brak pewnych koniecznych elementów w obrazie ruohu robotniczego i roli KPP w latach trzydziestych. "Mimo pedanterii realisty - pisała B. Michałowska - Stryjkowski ukazał w swojej książce /*../ komunistyczny zaścianek. Ani rzeczywistej wielkości, ani rzeczywistego dramatu tego ruchu nie udało się zrekonstruować". Ze stanowiskiem tym polemizowała m. in. K. Ńastulanka pisząc "nie nazywajmy gromko komunistycznym zaściankiem tego, co jest z zamierzenia autora małym wycinkiem rzeczywistości, wykrojonej wedle powieściowej fabuły". Większość krytyków po-traktowała h)odna3< Czarną różę jako powieść wielowarstwową, dopuszczającą możliwość wielu różnych interpretacji (A. Braun, Z. Bieńkowski, Baw mm i in.).
H. BEREZA. "Przegl. kult." 1963 nr 3. - Z. BIEŃKOWSKI: Alibi. "Twóroz." 1963 z. 3 s. 112 - 116. - A. BRAUŃ. "Ńowa Kult." 1963 nr 5. - A. KLIMOWICZ. "Iłowe Książki" 1963 nr 1 s. 2. - A. LAM. "Widnokręgi" 1963 nr 5 3. 58 - 60. - W. MACIĄG: Werter widcu ideologii. "Życie liter." 1963 nr 6. - B. MICHAŁOWSKA: W obozie kacerzy. "Polit." 1963 nr 6. - K. HASTULAHKA: Ostrożnie z mitami. "Polit." 1963 nr 6. - W. WOLSKI. "Życie liter." 1963, nr 13. - A. ZIEMILSKI: "Czarna róża". (List do redakcji). "Polit." 1963 nr 4^ Polem.: J. STRYJKOWSKI. "Polit'.'
1963 nr 6; A. ZIEMILSKI. "Polit." 1963 nr 15.
r # SOO
+ • 9
- "Dramaty" Stanisława Ignacego Witkiewicza, zebrane (przeważnie z rękopisów) i opracowane