W wyżej wymienionych dyscyplinach naukowych termin ekwiwalencji nie został dotychczas dokładnie zdefiniowany. Zazwyczaj pod terminem tym rozumie się związek między tekstem przekładu a tekstem języka oryginału, który zachodzi wtedy, gdy tekst języka przekładu spełnia określone kryteria w stosunku do tekstu języka oryginału, zachowując np. jego treść, formę, styl i funkcję.
Między teoretykami nadal istnieją znaczne rozbieżności w odniesieniu do definicji terminu, które sprowadzają się do oceny: „czy ekwiwalencja ma być traktowana jako odpowiedniość idealna, do której tłumaczenie jedynie mniej lub bardziej się zbliża, czy też jako retrospektywne, dokonane po procesie tłumaczenia porównanie, jakie elementy oryginału i przekładu mogą zostać uznane za równoważne" (Lipiński 2000: 117). Różnice w prezentowanych stanowiskach naukowych dodatkowo komplikuje fakt, iż operacja tłumaczenia nie sprowadza się tylko do zmiany kodu językowego. Tłumacząc, zmierzamy także do uzupełnienia bądź modyfikacji treści komunikatu w tym celu, aby efekt komunikacyjny odbiorcy był tożsamy z naszym rozumieniem tekstu.
2.1. O tłumaczeniu frazeolog izm ów w postaci kanonicznej
Zastosowanie określonej strategii translacyjnej zakłada wybór jednej z metod przekładu. W przypadku tłumaczenia związków frazeologicznych jest to metoda tłumaczenia idiomatycznego.
„Tłumaczenie idiomatyczne - to strategia tłumaczenia polegająca na stworzeniu takiego tekstu docelowego, który jest zgodny z konwencjami ustalonymi w języku docelowym oraz ze spontanicznym sposobem wyrażania się rodzimych użytkowników języka” (Kierzkowska 2002: 80).
Podstawowym zadaniem tłumacza w przekładzie stałych związków wyrazowych jest odkodowanie ich właściwego znaczenia Następuje to na podstawie rozróżnienia określonych relacji interlingwalnych, zachodzących na gruncie jednostek frazeologicznych. Relacje te podlegają istotnemu podziałowi. Według J.A. Czochralskiego (1977: 165) są to: całkowita ekwiwalencja, częściowa ekwiwalencja oraz brak ekwiwalencji.
47