414
111) Introduction a la litterature de la Jeune Pologne [trąd. par Barbara Sosień], [In:] La Jeune-Belgique et La Jeune-Pologne. Pod redakcją Reginy Lubas-Bartoszyń-skiej, Kraków, Wydawnictwo Naukowe WSP, Prace Monograficzne Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Tom 99. Etudes Monographiąues de 1’Ecole Normale Superieure h Cracovie. Fascicule 99, p. 11-25.
112) Wyobraźnia katastroficzna w literaturze Młodej Polski. Zarys problematyki, Rocznik Komisji Historycznoliterackiej. XXVII, red. Stanisław Burkot. Polska Akademia Nauk - Oddział w Krakowie. Komisja Historycznoliteracka [tom poświęcony pamięci Profesora Tomasza Weissa], s. 61-72.
113) Jan Józef Lipski - badacz literatury, „Tygodnik Powszechny” (R. XLV), nr 39 (2203).
Przedruk: poz. 136.
114) „Wesele” - das Hochzeitsfest nationales Psychodrama von Stanisław Wyspiański, [In:] Informationen Freunde und Fórderer der Salzburger Festspiele (Marz 1992), Salzburg, S. 7-9.
Zob. też poz. 123.
115) Literatura Młodej Polski, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. Dzieje Literatury Polskiej. Synteza uniwersytecka pod redakcją Jerzego Ziomka, s. 351, 1 nl.
Zawartość:
Rozdział pierwszy. Wprowadzenie do epoki literackiej: Młoda Polska.
Rozdział drugi. Czasopisma literackie. Ważniejsze programy i polemiki literackie na łamach czasopism.
Rozdział trzeci. Poezja. I. 1890-1900. 1. Liryka przełomu antypozytywistycznego. 2. Liryka pesymistyczno-dekadencka. 3. Poszukiwanie terapii. 4. Zmiany w liiyce pod wpływem pesymizmu. II. 1900-1907. 1. Ekspresjonizm. 2. Rekonwalescencja. 3. Rewolucja 1905 r. Liryka rewolucyjna i patriotyczna. 4. Langego „Rozmyślania” i Kasprowicza „O bohaterskim koniu i walącym się domie”. 5. Twórczość satyryczna. III. 1907-1914. 1. Klasycyzm. 2. Franciszkanizm. 3. Ideologia „czynu”. Kontynuacja symbolizmu i ekspresjonizjnu. 4. Poezja patriotyczna. IV. 1914-1918. Poezja wojenna.
Rozdział czwarty. Dramat. I. 1890-1900. 1. Dramat realistyczno-naturalistyczny: chłopski dramat rodzinny i wczesne dramaty Gabrieli Zapolskiej. 2. Innowacje w dramacie realistyczno-naturalistycznym: Jan August Kisielewski. 3. W stronę dramatu poetyckiego. Formy pośrednie: dramat realistyczno-nastrojowy i realistyczno-fanta-styczny. II. 1900-1907. 1. Dramat realistyczno-symboliczny: Stanisław Przybyszewski. 2. Stanisław Wyspiański. 3. Dramat symboliczno-alegoryczny. 4. Dramat ekspresjoni-styczny. „Kniaź Patiomkin" Tadeusza Micińskiego. 5. Próba wprowadzenia groteski. Karol Irzykowski. 6. Dramat realistyczno-naturalistyczny. Tematyka rodzinno-obyczajowa oraz narodowa i rewolucyjna. III. 1907-1914. 1. Podjęcie dziedzictwa Stanisława Wyspiańskiego: młodopolski dramat Stefana Żeromskiego. 2. Dramat historyczny. 3. Dramat poetycki. 4. Dramat realistyczny.