2278215623

9

Słowo wstępne

zostaje szereg propozycji praktycznych służących pogłębianiu kompetencji wizualnej. Podejście to wspaniale koresponduje z podtytułem tomu: „Teoria i praktyka”.

W kolejnym artykule Adam Skibiński analizuje poglądy Gregory’ego Batsona -jednego z najważniejszych przedstawicieli „orkiestrowego” paradygmatu w komu-nikologii - i jego kontekstową teorię komunikacji. Poglądy Batesona pozostają wciąż stosunkowo słabo znane w Polsce, zwłaszcza w zestawieniu z bardziej popularnym, ale przecież pod wieloma względami przestarzałym podejściem „transmisyjnym”. Praca Adama Skibińskiego posiada jednak nie tylko walor popularyzatorski: stanowi krytyczne omówienie stanowiska Batesona, które dla badań nad komunikacją, a zwłaszcza nad jej społeczno-kulturowym ukontekstowieniem, jest bardzo istotne.

Z kolei Emanuel Kulczycki podjął się próby opisu wykorzystania mediów społecznościowych przez polskie uczelnie akademickie. Jednakże wyniki prezentowanych analiz nie są jedynie celem, ale również punktem wyjścia do rozważań nad przemianami współczesnej komunikacji naukowej. Autor pokazuje, w jaki media społecznościowe oraz tzw. formuła otwartego notatnika zmieniają paradygmat komunikowania o wynikach badaniach naukowych.

Komunikowanie polityczne oraz media społeczne (social media) stanowią temat artykułu Sławomira Skwarka. Za kluczowe można uznać w tym przypadku zestawienie social media z klasycznymi mediami masowymi (mass media) - oba te typy w odniesieniu do komunikacji politycznej. W tym kontekście przywołane w tytule artykułu słowa McLuhana nabierają szczególnego znaczenia. Jest to również kolejny przykład szybkiego reagowania teoretyków komunikacji na zmiany zachodzące we współczesnej rzeczywistości medialnej i społeczno-politycznej.

Artykuł Anny Pałubiciej pt. Po co rozum miałby poznawać wszystko? Porusza kwestie fundamentalne nie tylko dla komunikologii jako dziedziny nauki, ale dla kondycji nauki - ze szczególnym uwzględnieniem humanistyki - w ogóle. Konsekwencje specyficznego postrzegania rozumu w przyrodoznawstwie nie są rozpatrywane wyłącznie na abstrakcyjnym poziomie; przeciwnie, mają one bardzo praktyczny wymiar. Pytania oraz odpowiedzi formułowane przez Annę Pałubicką nie mogą być pominięte, kiedy rozważamy kwestie związane z metodologicznym statusem komunikologii.

Do metodologicznych aspektów komunikologii odnosi się bezpośrednio artykuł Michała Wendlanda pt. Działanie komunikacyjne a przekazywanie informacji. Autor stawia w nim pytanie o zasadność utożsamienia działania komunikacyjnego z procesem transmisji informacji, jednocześnie podając argumenty przeciwko takiemu utożsamieniu. Michał Wendland staje na stanowisku, zgodnie z którym nie należy redukować całokształtu ludzkich działań komunikacyjnych wyłącznie do ich funkcji informacyjnej. Z tego punktu widzenia komunikacja jako przedmiot komunikologii powinna natomiast być rozumiana jako uwikłana w szeroki kontekst społeczno-kulturowy, niesprowadzalny do jednego tylko obszaru.