242074205

- 59 -

inne czasy.

Pierwsza i druga wojna światowa

Podczas pierwszej wojny światowej zginęło 78 lutynia-kow. Polegli walczec za obca sprawę w mundurach austriackich i niemieckich. Grasująga pod koniec pierwszej wojny światowej złośliwa grypa zwana hiszpanka pochłonęła w 1918 roku kilkadziesiąt ofiar. Zmarłych chowano wtedy do grobu w papierowymh ubraniach. Nie było innych.

W roku 1917 w lipcu. doszło do buntów spowodowanych głodem. Tłumy głodujących górników i hutników rabowały wtedy sklepy z żywnością i towarami tekstylnymi w cal-ym zagłębiu. Mowiono, że cesarz pozwolił trzy dni "Greifendorf".

Po zakończeniu pierwszej wojny światowej w 1918 roku po smutnych czasach blebiscytowych Rada Ambasadorów rozdzieliła Slask Cieszyński pomiędzy nowopowstałe państwa Polskę i Czechosłowację. Lutynia Dolna znalazła' się na terenie Czechosłowacji .

W dwudziestoleciu międzywojennym po kilku latach koniunktury gospodarczej zapanowało wielkie bezrobocie. W każdej miejscowości, miedzy innymi i w Lutyni, było wielu bezrobotnych, a pracujący górnicy i hutnicy byli zatrudnieni tylko po kilka dni w tygodniu. Panowała wtedy wieiks nędza.

Podczas drugiej wojny światowej Lutynia Dolna zapłaciła sowicie swoją daninę krwi. Hitlerowski okupant uwięził w obozach koncentracyjnych 45 dolnolutyniaków, z których 25 zaka-towano i umęczono. Kilku lutyniakow narodowości polskiej przez cały czas okupacji w obawie przed uwiezieniem ukrywało sie przed uwiezienie.¹ u swoich bliskich i znajomych. 17 lutyniakow zginęło podczas bombardowania Lutyni przez lotników angielskich i amerykańskich 29.8.1944. Obywateli narodowości polskiej wywłaszczano, robotników Polaków obłożono podatkiem "Polensteuer" w wysokości 15 % zarobku. Emerytom wypłacano tylko 15 marek miesiecunie. Inwentarz Polakow został spisany przez hitlerowska "Einsiedlungskomision" z Cieszyna. Sto kilkadziesiąt lutyniakow wywieziono na przymusowe roboty do konaln nodrenskich.