Tadeusz Gaj
Urodził się w 19(X) r. w Machowie, gdzie spędził dzieciństwo i młodość. Ukończył Wyższą Szkołę Realną w Tarnobrzegu.
W 1918 r. wstąpił do odradzającego się Wojska Polskiego. Walczył o utrwalenie niepodległości Polski i wytyczenie jej granic. W 1920 r. bronił Warszawy, wyzwalał Wilno. Po zwolnieniu z wojska wrócił do Tarnobrzegu,
gdzie rozpoczął pracę jako nauczyciel. Pod koniec lat dwudziestych przeniesiony został do Oszmiany w woj. wileńskim. Pracował w Państwowym Gimnazjum i Liceum w Oszmianie. Uczył wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego. Ukończył Wyższy Kurs Nauczycielski, który dał mu uprawnienia do nauczania w szkołach średnich.
W okresie okupacji niemieckiej bvł żołnierzem Armii Krajowej. Brał udział w akcji "Burza" w okręgu wileńskim. Po wkroczeniu w lipcu 1944 r na Wileńszczyznę Armii Czerwonej, został aresztowany prze NKWD. Przebywał w różnych więzieniach, a po wyroku wywieziony został do katorżniczej pracy do łagru Uchta. W 1945 r. po zwolnieniu wrócił do Tarnobrzegu. Uczył w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. hetmana Jana Tarnowskiego. W 1949 r. przeniósł się do Liceum Rolniczego w Dzikowie. Zamieszkał wraz z żoną i córką w oficynie na piętrze. Pełnił funkcje zastępcy dyrektora d/s pedagogicznych, uczył wychowania fizycznego.
Profesor Sawarski był człowiekiem bardzo szlachetnym,, pogodnym, życzliwym, wielkim patriotą, wspaniałym mówcą - gawędziarzem, crudytą. Cieszył się wielką sympatią. Wspaniale tańczył, toteż zapraszany był na liczące się zabawy - hale w mieście jako wodzirej. Jego obecność na zabawie gwarantowała wspaniały nastrój i niezapomniane przeżycia. Był nauczycielem z powołania i z zamiłowania. Młodzież lgnęła do niego jak do ojca, zwracała się w bardzo osobistych sprawach, a było w tym czasie dużo dzieci osieroconych. biednych, którym wojna zabrała rodzinę i dom. Miał bardzo miłv i bcz-
- 103 -