Rozwiązanie takie oferuje spore możliwości, nie jest jednak chętnie stosowane przez administratorów sieci ze względu na niewielkie możliwości zarządzania i niski poziom bezpieczeństwa. Występują tutaj problemy związane z lokalizacją danych, tworzeniem kopii zapasowych oraz z zapewnieniem odpowiedniej ochrony danych.
Zalety sieci każdy-z-każdym:
o nie wymagają skomplikowanych i drogich serwerów dedykowanych o łatwe w eksploatacji
o wystarcz instalacja prostego systemu operacyjnego (np. Windows 98) o każdy komputer znajduje się pod opieką jego użytkownika
o w wyniku braku hierarchicznej zależności wyższa odporność na błędy niż sieci oparte na serwerach awaria jednego komputera powoduje tylko jego niedostępność w sieci
o funkcje administracyjne rozłożone są na wszystkich użytkowników Ograniczenia tego typu sieci:
o użytkownicy muszą pamiętać wiele haseł (do każdego komputera w sieci) o brak serwera wymusza samodzielne poszukiwanie informacji o obniżone bezpieczeństwo sieci ze względu na niejednakowy stan wiedzy i umiejętności techniczne jej użytkowników.
Sieci tego typu doskonale nadają się do potrzeb małych instytucji i firm dysponujących ograniczonym budżetem na cele informatyczne. Innym zastosowaniem ich jest instalacja w celu współdzielenia informacji w ramach grup roboczych będących częścią większej organizacji.
klient - serwer - zawiera dedykowany serwer, czyli jeden lub więcej komputerów spełniających rolę serwera. Wprowadzają one hierarchię która ma zwiększyć wykorzystanie różnych funkcji sieciowych wraz z jej rozbudową. W sieciach takich zasoby gromadzone są w komputerach odrębnej warstwy, tzw. serwerach. Są to komputery wielodostępne, regulujące wielodostęp do swoich zasobów innym użytkownikom sieci. Współdzielenie zasobów niesie ze sobą zarówno korzyści jak i wady.
5