2711905872

193

KRONIKA

osłabły (...)• To, co za moich czasów akademickich zaledwie zaczynało kiełkować, rozwinęło się rozłożyście a bujnie. A zatem wydawnictwo książek dla ludu (...), powstawały tu i ówdzie w dworach organizacje tajnego nauczania dziatwy wiejskiej. Jedyne kółko wykładowe dla kobiet rozrosło się w cały Uniwersytet Latający (...). Wśród młodzieży wyższych klas w gimnazjach narastał kompletny entuzjazm dla wiedzy”.

L. Krzywicki, Wspomnienia. 1.1, Warszawa 1957, s. 270-273 (z rozdz. pt. Zmiana nastrojów). Zob. też t.II, s. 340 i nast.

Wydawnictwa książkowe:

Buczyński Roman, Zarysy stanu moralnego naszego społeczeństwa. Cz. II: Społeczeństwo i przestępcy. Warszawa 1886, Biblioteka Umiejętności III, 372, 42 s.

Dawid Jan Władysław, O zarazie moralnej. Studium psychologiczno- społeczne. Warszawa 1886, J. Unger, 224 s.

Nowak Fr. ks., Organizm i mechanizm społeczny, napisał w 1885 roku [...]. Poznań 1886, nakładem autora, druk „Kuriera Poznańskiego”, 152 s.

Pawlicki Stefan, Sytudia nad pozytywizmem [August Comte, Emil Littre i jego szkoła, Zofia

Germain, John S. Mili], Warszawa 1886, odb. „Przeglądu Polskiego”, 224 s.

Przekłady na język polski:

Espinas Alfred, Społeczeństwo zwierzęce wraz z dodatkiem ogólnych dziejów socyjologii. Z 2-go wyd. fr. przeł. J[ózef] K[arol] Potocki, Warszawa 1886, „Prawda” VI, 492 s.

Naąuet Alfred, Religia: własność i rodzina. Przeł. z fr. St. Żurkowski. - Paryż: Libr. du Lu-xemburg. - XI, 323, [5] s.

Spencer Herbert, Dzieła: systematfilozofjisyntetycznej. Z 5-go wyd. ang. przeł. J[ózef] K[arol] Potocki, Warszawa 1886, „Głos”, T. 1., Pierwsze zasady. II, 522 s.

Spencer Herbert, Jednostka wobec państwa. Przeł. z ang. J[ózef] K[arol] Potocki, Warszawa 1886, A. Gruszecki, 202 s.

1896 [110 lat temu]

[21 VII]

Dr Juliusz Makarewicz, zdając egzamin w ramach kolokwium habilitacyjnego na Wydziale Prawa i Administracji UJ, nie wykazał się obowiązującą wiedzą socjologiczną. Egzaminatorzy, profesorowie Edmund Krzymuski i Józef Rosenblatt, w konkluzji protokołu egzaminacyjnego napisali: „uznać kolokwium dr Makarewicza za niezadawalające i nie dopuścić go do wykładu próbnego”. W uzasadnieniu stwierdzili, iż „dr Makarewicz na żadne z zadanych mu pytań z zakresu socjologii w ogóle, a socjologii kryminalnej w szczególności nie potrafił zdobyć się na odpowiedź jako tako zadawalającą. Natomiast wyznał w formie aroganckiej, że kwestie dotyczące stanowiska naukowego Augusta Comte'a, Herberta Spencera, [Eugene de] Roberty'ego, [Ludwika] Gumplowicza i [Napo-