70
KAZIMIERZ WOLNY-ZMORZYŃSKI
współistnieje z innymi gatunkami dziennikarskimi: informacyjnymi oraz publicystycznymi. Jest więc gatunkiem, której celem wypowiedzi jest informowanie lub wywieranie wpływu na odbiorcę (publicystyka).
W obrębie gatunków informacyjnych - fotograficznymi podgatunkami będą:
- fotografia prasowa (zwana także reportażową lub ilustrującą): to szybkie przekazanie informacji o zdarzeniu; towarzyszący fotografii tekst ma charakter pomocniczy, informacyjny (kto, co, gdzie, kiedy?); podstawową jej funkcją, oprócz informacyjnej, jest natychmiastowe wywołanie reakcji u odbiorcy34;
- fotokronika: zdjęciowy przegląd aktualnych wydarzeń z kraju i ze świata. Dopuszczalne jest umieszczanie podpisów pod wspólnym tytułem; tematyka prezentowanych wydarzeń może być różnorodna35, np. w tygodniku Angora.
W obrębie gatunków publicystycznych fotograficznymi podgatunkami będą:
- fotografia ilustrująca (zwana infografią od „informacja” i „fotografia” bądź esejem fotograficznym): informacja pisana ilustrowana fotografią. Tekst tłumaczy i narzuca odbiorcom recepcję, nie mówi co widać na zdjęciu, ale dlaczego czytelnicy widzą dane zjawisko i co im się ma z danym obrazem kojarzyć. Celny podpis potęguje efekt odbioru. Informacja udokumentowana fotografią, zawierającą przenośnię lub symbol36. Zapis rzeczywistości, zawiera osobiste, nacechowane indywidualizmem autorskim widzenie świata. To umiejętność kondensowania znaczeń, skrótowego wyrażania uczuć i myśli. W tym podgatunku rola tekstu pisanego i obrazu jest równorzędna37, np. infografia w Gazecie Wyborczej;
- fotoreportaż - co najmniej zbiór trzech fotografii. Ma pokazywać człowieka, jego problemy i środowisko, w którym żyje. Fotoreporter ze swego punktu widzenia prezentuje historię bohatera. Próbuje wniknąć w psychikę osoby fotografowanej. Ważna jest tu gra światła, półcieni, ujęć. Fotoreporter może ograniczyć się tylko do nadania tytułu, pokazywanemu materiałowi, ogniskującemu problem38, często narzuca ujęciami lub podpisywaniem zdjęć interpretację, fotoreportaż ma wywołać współczucie, można nakłonić nim odbiorcę do zajęcia odpowiedniego stanowiska;
- fotomontaż: jest to świadoma deformacja realnego świata; sfotografowanie obrazu na płaszczyźnie z kilku fragmentów różnych zdjęć. Ma duże walory propagandowe i publicystyczne, dzięki możliwości operowania
34 Por. J. Rek, dz. cyt.
35 Por. tamże.
36 Furman, Kaliszewski, Wolny-Zmorzyńsk i, dz. cyt., s. 35.
37 K. O 1 c c h n i c k i: Technika, praktyka i sztuka eseju fotograficznego, [w:] Obrazy w działaniu. Studia z socjologii i antropologii obrazu, pod red. tegoż, Toruń 2003.
38 Tamże, s. 56.