Zgodnie z wymogami ustawy o zarządzaniu kryzysowym zadania planowania cywilnego obejmują14:
• przygotowanie planów zarządzania kryzysowego;
• przygotowanie struktur uruchamianych w sytuacjach kryzysowych;
• przygotowanie i utrzymanie zasobów niezbędnych do wykonania zadań ujętych w planie zarządzania kryzysowego;
• utrzymanie baz danych niezbędnych w procesie zarządzania kryzysowego;
• przygotowanie rozwiązań na wypadek zniszczenia lub zakłócenia funkcjonowania infrastruktury krytycznej;
• zapewnienie spójności pomiędzy planami zarządzania kryzysowego a innymi planami sporządzanymi w tym zakresie przez właściwe organy administracji publicznej.
Aby zrealizować te zadania niezbędny jest odpowiedni czas, odpowiedzialne organy, które mogą decydować w swoim rejonie odpowiedzialności o realizowanych przedsięwzięciach oraz siły i środki (np. służby, straże, jednostki organizacyjne, elementy administracji zespolonej lub jednostki pomocnicze) mogące realizować decyzje organów. Tylko w fazie reagowania, zarządzanie kryzysowe jest działaniem dynamicznym, gdzie sytuacja może stać się trudna do prognozowania. Zasadniczą cechą zarządzania kryzysowego, wyróżniającą je spośród innych rodzajów zarządzania realizowanych w biznesie, gospodarce czy przedsiębiorstwach jest cel działania. Zasadniczym celem sprawnego zarządzania we wspomnianych organizacjach jest rozwój opisywany poprzez zysk i uzyskanie przewagi nad konkurencją. Zasadniczy celem zarządzania kryzysowego jest zapewnienie bezpieczeństwa ludności a co się z tym wiąże stworzenie warunków wszelkim podmiotom na określonym obszarze do rozwoju, uzyskanie „przewagi” nad zagrożeniami.
W ujęciu systemowym zarządzanie jest wykorzystaniem wszystkich zasobów organizacji skupionych w cztery zasadnicze podsystemy zasoby ludzkie, technologie, struktury organizacyjne oraz cele. Według niektórych znawców zarządzania nie wolno zapominać o ośrodku decyzyjnym15, który koordynuje i synchronizuje wszelkie działania, nadając im określony i zorganizowany charakter.
14 Art. 4, pkt 1 ustawy o zarządzaniu kryzysowym z dnia 26 kwietnia 2007 roku z późniejszymi zmianami (Dz.U. 2007 nr 89 poz. 590).
15 J. Penc, Zarządzanie dla przyszłości. Twórcze kierowanie firmą. Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 1998, s. 25.
6