- zdarzenie, czyli moment, w którym kończy się ostatnia z bezpośrednio poprzedzających czynności.
Na podstawie informacji wejściowych otrzymuje się wyniki końcowe, które można poddać interpretacji w celu wyciągnięcia wniosków, a w szczególności:
- sieci czy nności, czyli uporządkowany zbiór czynności w postaci grafu, w którym luki odpowiadają czynnościom, a wierzchołki zdarzeniom,
- czas krytyczny projektu, czyli najkrótszy możliwy czas realizacji projektu (ze względu na to, że niektóre czynności mogą być wykonywane równolegle, czas krytyczny jest znacznie krótszy od sumy czasów wykonania wszystkich czynności tworzący ch projekt),
- ścieżkę krytyczną, czyli następujące po sobie czynności, które wyznaczają czas krytyczny,
- czynności krytyczne, czyli czynności tworzące ścieżkę krytyczną,
- czynności niekrytyczne, czyli czynności, które nie tworzą ścieżki krytycznej (rezerwy czasowe).
Wymienione elementy składają się na sieć czynności, będącą graficznym przedstawieniem podziału projektu na poszczególne zadania.
Metoda ścieżki krytycznej (Crilical Path Method - CPM) pozwala:
- wyznaczyć czas krytyczny projektu,
- określić najwcześniejsze i najpóźniejsze momenty rozpoczęcie i zakończenia poszczególnych czynności, czynności krytyczne i niekrytyczne oraz rezerwy czasowe dla czynności niekrytycznych,
- określić harmonogram optymalny - każdy harmonogram pozwalający na zrealizowanie projektu w czasie krytycznym.
Metoda PERT (Program Evaluation and Review Techniąue) z kolei ma zastosowanie w przy padku, gdy trudno jest jednoznacznie określić czasy trwania poszczególnych czynności. Podaje się wówczas trzy oszacowania czasu trwania każdej czynności: czas optymistyczny, czas najbardziej prawdopodobny, czas pesymistyczny'. Na podstawie tych trzech czasów można uzyskać oczekiwany czas realizacji projektu i jego wariancję oraz określić prawdopodobieństwo zakończenia projektu w interesującym nas czasie i zaplanować termin zakończenia projektu, tak aby mógł on być dotrzymany z zadanym prawdopodobieństwem.
Metody CPM i PERT dotyczą programów o zdeterminowanej strukturze logicznej. W przedsięwzięciach tego typu zakłada się, że wszystkie czynności przedstawione w sieci muszą zostać zrealizowane. Przedsięwzięcia, w których tylko niektóre czynności zostaną zrealizowane na pewno mają stochasty czną strukturę logiczną. W przypadku przedsięwzięć o niezdeterminowanej strukturze stosuje się metodę GERT (Graphical Evaluation and Review Techniąue). Występują one w przypadku prac badawczych i projektowych, charakteryzujących się niemożnością