3576901462

przypadku jest zmniejszenie średnicy ziaren katalizatora i zwiększenie wymiaru porów. Wzrost stężenia reagentów lub ciśnienia przyspiesza zarówno dyfuzyjne jak i kinetyczne stadia katalizy.

Jednym z ważniejszych problemów katalizy heterogenicznej jest zatrucie katalizatora, które polega na częściowej lub całkowitej utracie aktywności wskutek działania niewielkich ilości substancji zwanych truciznami kontaktu. Truciznami katalizatorów są: siarkowodór, siarczki organiczne i nieorganiczne, związki arsenu, fosforowodór, amoniak.

Oprócz zatrucia aktywność katalizatorów może maleć z powodu zmniejszenia powierzchni aktywnej w wyniku rekrystalizacji lub spiekania oraz przy mechanicznym pokrywaniu powierzchni katalizatora zanieczyszczeniami np: pyłem lub substancjami stałymi powstającymi podczas katalizy np. smołą lub węglem. Zregenerowanie katalizatora następuje przez wypalenie

Redukcja katalityczna stosowana w procesach usuwania tlenków azotu z gazów odlotowych polega na redukcji tlenków azotu za pomocą amoniaku, tlenku węgla lub węglowodorów w obecności katalizatorów. Katalizatorami tej reakcji są metale szlachetne jak platyna, pallad, rod naniesione na ceramiczne nośniki. Platyna na nośniku ceramicznym jest katalizatorem stosowanym w samochodach dla dopalania spalin i jednoczesnej redukcji tlenków azotu.

Skuteczność tej grupy metod jest wysoka, gdyż niektóre z nich pozwalają obniżyć emisją tlenków azotu do atmosfery o 90%, a nawet więcej, ale są one kosztowne. Wśród NOx zawartych w gazach odlotowych 90-95% stanowi NO, tak więc główna reakcja jest następująca:

4NO + 4NH₃ + 0₂ -> 4N₂ + 6H₂0    (8)

Ditlenek azotu reaguje zgodnie z reakcją:

2N0₂ + 4NH₃ + 0₂ -> 3N₂ + 6H₂0    (9)

Jako produkty obu reakcji otrzymuje się azot i wodę, czyli całkowicie obojętne związki dla środowiska. Stosowane są także inne reduktory jak wodór, tlenek węgla lub węglowodory.

METODY BIOLOGICZNE

Oczyszczanie gazów biologiczne jest alternatywną metodą w stosunku do omówionych wcześniej metod oczyszczania jeśli zanieczyszczenia są biodegradowalne i stężenie zanieczyszczeń w strumieniu powietrza jest małe poniżej 1000 ppm. Najważniejszą przewagą biologicznych metod oczyszczania gazów, jest możliwość prowadzenia procesu w temperaturze otoczenia (10-140°C) i ciśnieniu atmosferycznym. Wiele substancji zanieczyszczających gazy odlotowe można skutecznie likwidować na drodze biodegradacji za pomocą mikroorganizmów, które utleniają związki organiczne do ditlenku węgla i wody lub mineralizują zawarte w nich heteroatomy - bakterie aerobowe (tlenowe). Wytwarzana w tym procesie energia jest zużywana przez bakterie. [CH₂0] + 0₂ -> C0₂ + H₂0    (10)

Bakterie anaerobowe przekształcają LZO do biogazu ( do 75 % metanu). Reakcja (11) 2[CH₂0] + H₂0    C0₂ + CH₄    (11)

[CH₂0] - uproszczony wzór związków organicznych

Biologiczne oczyszczanie gazów odlotowych opiera się na dwóch głównych procesach, którymi są:

•    absorpcja zanieczyszczeń w wodzie,

•    biologiczny rozkład pochłoniętych zanieczyszczeń.

18