3
(jeśli żądane) nosi się w pewnym okresie czasu. Każda z nakładek w zestawie przesuwa zęby pacjenta w stronę idealnego zgryzu w sposób bardziej agresywny niż znana wcześniej nakładka i zwykle można stosować pomiędzy 15 do 25 nakładek stopniowych w jednym leczeniu. W miarę upływu czasu, sekwencyjne i 5 stopniowo przesuwane elementy pozycjonujące poruszają zęby z ich początkowych pozycji nieprawidłowego zgryzu do prawie końcowego i skorygowanego stanu. Każdy aparat nakładkowy ogólnie zawiera miseczkę w kształcie litery U lub obudowę mającą wgłębienie dopasowane do zębów. Miseczkę formuje się poprzez zasysanie formowanej termicznie substancji w 10 arkuszach nad modelem kamiennym uzębienia pacjenta, jednocześnie z użyciem ciepła, ciśnienia i próżni. Pierwszy początkowy zestaw danych odpowiadający obecnemu uzębieniu pacjenta określa się przy użyciu techniki skanowania. Projektuje się końcowy model cyfrowy uzębienia w żądanym ustawieniu po leczeniu. Następnie wytwarza się pośrednie modele cyfrowe pomiędzy modelami 15 początkowym i końcowym i wytwarza się pozytywne modele zębów z użyciem modeli cyfrowych przy zastosowaniu technik natychmiastowego prototypowania. Stosuje się konwencjonalne urządzenie ciśnieniowe lub próżniowe w celu wytworzenia aparatów przy użyciu każdego z pozytywnych modeli zębów. W US 2002/0042038 opisano wdrożony komputerowo system i sposób wdrażania planu 20 leczenia dentystycznego, poprzez określanie wzoru ruchu zęba przy użyciu dwuwymiarowego uszeregowania.
[0008] W US 2003/0190575 przyjęto inne podejście i zastosowano ortodontyczne elementy nakładkowe, które można mocować w otworach w ruchomym aparacie nakładkowym w celu wywierania żądanych sił na wybrane zęby. Umożliwia to 25 użycie nakładek w leczeniu pewnych przypadków ortodontycznych. Ponadto, elementy nakładkowe są ruchome lub można je dostosowywać umożliwiając utrzymanie, zmianę lub ponowną aktywację sił w czasie leczenia.
[0009| W US-A-2003/0224311 ujawniono przezroczysty elastyczny sprężysty aparat ortodontyczny z tworzywa sztucznego z osadzonymi drutami mający ogólny 30 kształt podkowy dla górnego lub dolnego łuku pacjenta. Jeden lub większa liczba elastycznych drutów jest osadzona po stronie językowej części z tworzywa sztucznego i rozciąga się od lewej strony zębów trzonowych do prawej strony zębów trzonowych, dzięki czemu druty wywierają siłę po stronie językowej zgryzu pacjenta w celu gwałtowej korekty położenia zębów w zgryzie pacjenta.