Scenariusze
Rozebranie procesu na czynniki oraz uszczegółowianie go szeregiem pytań, na które będziemy szukać odpowiedzi jest jedną z dróg według, której możemy stworzyć scenariusz do RPG. Oczywiście każdy indywidualnie podchodzi do tematu. Wykorzystując w tym procesie swoja wiedzę, doświadczenie, znajomość kanonów i schematów.
Przykładowy przebieg tworzenia scenariusza do opowiadanej gry może wyglądać następująco:
1. Inspiracja - bodziec
2. Pomysł - koncept będący siłą napędową (jest to „coś”, co budzi zainteresowanie. Bez niego ciężko będzie przykuć uwagę Graczy. Dodaje „smaczku". Stanowi dobrą kanwę do gry)
3. Wyobrażenie - kształtowanie
4. Obraz — wygląd sceny
5. Wyostrzenie - doprecyzowanie szczegółów
6. Projekcja - płynny przebieg sceny
7. Przełożenie - sposób wykorzystania w grze
8. Obróbka — wycięcie nielogiczności
9. Zapis - utrwalenie
10. Przygotowanie — rekwizyty, handouty
W rozgrywce możemy wyróżnić sceny rdzenne, które są przygotowane zawczasu przed samą grą, będące zrębem historii oraz sceny ruchome to jest takie, jakie są tworzone już w czasie właściwej rozgrywki na bieżąco. W ramach wyżej wymienionych można mówić o kadrach (przedstawieniach statycznych) i ujęciach (przedstawieniach dynamicznych) dedykowanych postaciom, miejscom, przedmiotom, wydarzeniom, stosowanych dla odpowiedniego zobrazowania sytuacji i przekazania treści. Pojawiają się wtedy, gdy zachodzi interakcja lub gdy chcemy podkreślić znaczenie danego elementu, przykładowo w estetyce westernu scena pojedynku może posiadać kadr miejsca na środku ulicy, ujęcia dla postaci na oczy i dłonie, kadry na rewolwery jako przedmioty, ujęcia na pojedynek jako wydarzenie z perspektywy gapiów.
Scenariusze ze względu na zapis możemy podzielić na punktowe, punktowo - graficzne (wypunktowane wydarzenie opatrzone ilustracjami, zdjęciami), graficzne (rozrysowane lokacje), graficzno - punktowe (ilustracje, zdjęcia uzupełnione opisami), mapy myśli, liniowe (zapis ciągły). Kierując się kryterium sposobu przedstawiania fabuły, wyróżnimy scenariusze przed rozegraniem i rozegrane.
Do rozpisania fabuły na sceny możemy wykorzystać luźne kartki. Notujemy pomysł na konkretną scenę na kawałku papieru, gdy mamy już kilka tak opisanych, gdzie na jednej
20