365606319

główny, tj. wrzeciono, wykonujące ruch główny obrotowy, lub mechanizm wykonujący ruch główny prostoliniowy. Natomiast w przypadku ruchu posuwowego niezależnego źródłem napędu z reguły jest odrębny silnik.

Ruchy posuwowe są najczęściej ruchami prostoliniowymi, dlatego w skład łańcucha kinematycznego wchodzą pary kinematyczne (przekładnie) przekształcające ruch obrotowy w ruch prostoliniowy. Są to zazwyczaj przekładnie śrubowe, zębatkowe lub krzywkowe, których schematy ilustrujące zasadę działania przedstawiono na rysunku 8.

Rys. 7. Poglądowe schematy głównych odmian napędów ruchu głównego obrotowego i prostoliniowego z zastosowaniem silników elektrycznych (Er) i przekładni mechanicznych (PM) [6].

__r~L _i

Rys. 8. Schematy przedstawiające zasadę działania przekładni (par kinematycznych) przekształcających ruch obrotowy W na ruch prostoliniowy P: a) przekładnia śrubowa, b) przekładnia zębatkowa, c) przekładnia krzywkowa [6].

Ruchy posuwowe są ruchami ciągłymi, gdy ruchem głównym jest ruch obrotowy. Natomiast, gdy ruchem głównym jest ruch prostoliniowy, ruchy posuwowe są często ruchami nieciągłymi (przerywanymi).

Napędy ruchu posuwowego zależnego są stosowane w tokarkach, wytaczarkach, wiertarkach, strugarkach, dłutownicach itp., tj. w obrabiarkach, w których posuw jest określany wartością liniowego przemieszczenia narzędzia lub przedmiotu obrabianego, przypadającego na jeden obrót lub podwójny skok elementu pary roboczej wykonującego ruch główny.

Dwa typowe przypadki zastosowania napędu ruchu posuwowego zależnego przedstawiono na rysunku 9. Pierwszy z nich (rys. 9 a) przedstawia schemat napędu ruchu „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"

19