77
UNDERWRITING W SYSTEMIE FINANSOWANIA...
Kwoty przyznawane CPB przez władze w Waszyngtonie nie zaspokajały nigdy w pełni potrzeb nadawców niekomercyjnych, ale stałe wzrastały, osiągając w 1983 r. wysokość 173 min USD (co stanowiło olbrzymi postąp w porównaniu z 5 min, przekazanymi mediom publicznym w 1969 r.). Połowa dekady lat 80. przyniosła jednak spadek wsparcia federalnego, stanowiący rezultat realizowanej przez administracją Ronalda Reagana doktryny ciąć budżetowych i deregulacji (tzw. „reagonomics”); władze zachęcały jednocześnie nadawców niekomercyjnych do poszukiwania nowych źródeł dochodów. Krzywa wysokości przydziałów kongresowych podniosła sią dopiero po kilku latach, by przybrać ponownie tendencją spadkową w połowie lat 90. - w obliczu przejęcia władzy w Kongresie przez republikańską większość i zgłaszanych przez nią postulatów „wyzerowania” dotacji federalnych dla Korporacji Mediów Publicznych". Pierwsze lata nowego milennium stanowiły dla amerykańskich nadawców publicznych okres stałego wzrostu wsparcia federalnego (patrz wykres 1):
Wykres 1. Wsparcie federalne dla CPB w latach 1969-2011
500 450 I 400
Źródło: CPB Fcdcral Appropriation History. http://www.cpb.org/aboutcpb/fmancials/appropriation/hi-story.html
Podsumowując, stwierdzić należy, iż obecny mechanizm wspierania mediów publicznych przez władze federalne nic realizuje idei zawartej w sprawozdaniu Komisji Carnegie i powtarzanej później w licznych projektach reformatorskich1 2 - utworzenia odrębnego, niezależnego od budżetu państwa systemu finansowania CPB, dzięki któremu niekomercyjne radio i telewizja uniezależniłyby się ostatecznie od nacisków politycznych. Środki przeznaczane przez rząd Stanów Zjednoczonych na publiczny system medialny są też powszechnie uznawane za niewystarczające, czego konsekwencją jest konieczność poszukiwania przez nadawców dodatkowych
J. L c d b c 11 c r: op. cit., s. 1.
I tak na przykład, w 1987 r. demokratyczny senator Ernest Hollings zaproponował utworzenie funduszu powierniczego, zasilanego ułamkiem wpływów ze sprzedaży stacji telewizyjnych. Projekt został odrzucony przez Senat. Zob. J. Withcrspoon, R. Kovitz: op. cit., s. 87.