Bernard Wiśniewski
Żegluga statków handlowych na Spitsbergen odbywa się sezonowo w okresie letnim do fiordu Isfjorden i Van Mijenfjorden na zachodnim wybrzeżu. Zasadniczym ograniczeniem są zjawiska lodowe a szczególnie obecność paku lodowego z Arktyki, który po przekroczeniu półwyspu Sorkapp dryfuje wzdłuż zachodnich wybrzeży Spitsbergenu prądem zachodnio-spitsbergeńskim. Przeciętnie lody arktyczne pojawiają się w połowie listopada i zanikają na tym akwenie na początku lipca (średnio 220 - 240 dni z lodem). Drugim zasadniczym ograniczeniem żeglugi do portu Svea jest ograniczenie akwenu przy przejściu cieśniny Akselsoja z zatoki Bellsund do fiordu Van Mijenfjorden, kiedy należy uwzględnić czas wystąpienia pływu i prądów pływowych. Ze względu na ograniczoną rozbudowę kei Kapp Amsterdam dodatkowo należy uwzględnić występowanie silnych wiatrów (W > 10 m/s) w czasie cumowania i postoju dużych statków z zapewnieniem wykorzystania holowników.
1. Arctic Pilot Volume II, Iceland, Jan Mayen, Svalbard and the east coast of Greenland together with adjacent seas, Seventh edition. Published by The Hydrograper of the Navy, 1975, s. 140-190.
2. Den Norske Los. Arctic Pilot. Svalbard og Jan Mayen bind 7, 2 utgave 1990, utgitt av the Norvegian Hydrographic Service og Norwegian Polar Research Institute, 1990.
3. Kruszewski G., Marsz A., Wpływ zmian temperatury powierzchni oceanu na Morzu Norweskim na Svalbadzie i Jan Mayen (1982 - 2002). Problemy Klimatologii Polarnej nr 13/2003, AM Gdynia, s. 59-78.
4. Wiśniewski B., Trudne trasy żeglugowe realizowane przez statki PŻM., Akademickie Aktualności Morskie nr 4(34)/2003, Wyd. AM Szczecin.
Wpłynęło do redakcji w lutym 2006 r.
Recenzent
prof. dr hab. inż. Tadeusz Szelangiewicz Adres Autora
prof. dr hab. inż. Bernard Wiśniewski
Akademia Morska w Szczecinie, Instytut Nawigacji Morskiej
Wały Chrobrego 1-2; 70-500 Szczecin
Uniwersytet Szczeciński, Instytut Nauk o Morzu, ul. Wąska 9, 71-415 Szczecin
394