3702671938

[392] O MO W JE LUDOWEJ W KRZĘCINIE. 61

pizda — „hura pizda^u: chrosta na ciele, najczęściej na ręce, nieginaca;

brodawka.

pituaśić — wyraz lekceważący na oznaczenie jakiejkolwiek roboty.

R,    Ł

Rabacyja — rzeź roku czterdziestego szóstego.

rachouać — myśleć, mniemać, sadzić, n. p. ₇jd tale rachuje, ze jutro

bedźe pekńc^u, albo: ₇ja rachuje, ze latoś bywo vq"cy jak uo?ii^u • albo: ₇jaJc chmuiy suche. to pogoda, a jak dyscove_% to psota:    /<£ fo/c rachuje^u.

rajicek — w wykrzykniku: Uo rajicku! rańsy — ranny, n. p. rańse mleko.

rańtuch — biała chustka, ubiór kobiecy, obecnie jednak już wyszły

z użycia.

raźicek — w wyraź.: do razicku, v te razicki, zn. zaraz, w tej chwili. raźny — szybki, żwawy.

rq^mba7itca — siekiera większa, z podłuźnem ostrzem, do rabania większych belek; siekiera mniejsza nazywa się cłosica. rekusovać — obok rekurovać_: wnosić rekurs.

rema — ryma, katar. W Wokabularzu z r. 1589 spotykamy wyj*az

ryma zn. katar. reśpens i relcspens — wydatek. rety — wykrzyknik: u₀ rety! rezykant — zuch, odważny (ryzykant). robacny — robaczywy.

robotny — 1) człowiek: pracowity, czynny; w tem znaczeniu w wieku XV. 2) dzień: roboczy, powszedni. róońany — równy; mówi się tylko o słomie z „ "ok\\ocka'j nie z „ uo-

6epki^u\ na równianej słomie kładzie się konającego. rychtocać — przygotować, przyrządzać, wyraz stary, dawno używany,

n. p. rychtowaó działa. rylctovać — t. s. rypnęfć — uderzyć. regotać — grzechotać.

regotlca — grzechotka, używana w Wielki Czwartek, Piątek i Sobotę?

obok ₇klekoiki^u. rońca — rządcą. rygać — wymiotować.

S,    Ś.

Sapa, sapka — potrawa z maki; także o błocie wiolkiem a niezbyt

gestem mówi się: taka sapa.