[3501 19 O MO W IR LUDOWEJ W KRZĘCINIE.
cha, matsa z matusa , ńeksta z n£c/i £a, najmę z , zackać
z zaczekać, i\ob'advac z obiadować, peclito z piechota, bojslco z bojisko, uozmajty z rozmajity. W wykrzykniku jest akcent na ostatniej, stad: matśil (matusiu]) i <fe/ dziś! će go! dziś go! z widzicie! widzisz!
a) Sufiksy.
Za pomocą sufiksu —o—: utworzone są rzeczowniki, używane w gen. suyc/m, dycha („ale wo ńem ani suychu dycliu); mau (miałka ziemia); par i .«?par (upał), uo/nmć (opłata), (masc. strofa);
za pomocą sufiksu —;;o—: wa popryc (na poprzecz, na poprzek), uodwecyr (czas popołudniowy), gorqvc, preddj, paZ (paliwo);
sufiks ——: "odwecere (obok uoc?vec//r, por. Podgórze i Poc?-górz), pod\\avce (w wyr. po poduavcu = po pod ławka), (gen. vq-
gla), lcwóie 'i w plur. lewośa 7j a otwartem), navśe: clwaśće, kweće, cliyr-dźe (drobne gałęzie), podortfdze (w wyr. na podoręndźu = pod ręką), u ozkazańe, chdb'e, nazwy pól: predmocydle, zdmośće, posty one, vćrb'e, zadawe.
Sufiks—a—: dźe'.'ka (^dź&ka Panu Jezusowi mama wadne zbórkiu), praga (upał), uacńa (stróżowanie nocne), «okropa [njuz taki rad byn, co jaz uokropau)\
sufiks —ja—: rabacyja, prywilejd, chodzą [T)kulave to bywo, ńe-spore do chodzyu por. u Potockiego, Wojna Okocimska: Pod nogami koń dzielny i według podoby, który do przyrodzonej cliodzy i ozdoby...).
Sufiks : "odbyć (odbyt w sklepie, gen. wodbyci), gać (nazwa
pola, gen. gaci), pryóeś (najniższa belka zrębu), mać. Ten ostatni wyraz ma bardzo ciekawe koleje. Z mati, potem maći, powstało mać, i to poczuto jako temat na i. W gwarze Krz. wyraz mać ma już tylko pogardliwe znaczenie i używa się w złożeniu pśd mać, gen. ty pśi maci. dat. i loc. tak samo, acc. te pśo mać, instr. tqm pśo maco.
Sufiks — ko—: stryk, srak (maź ciotki), £i>y/c (zwyczaj);
sufiks —rhlco—: do vylrqsku (prędko), prybranek, dozyvotek (dożywocie), zev£qntek (złość, zawziętość, nmd do ńego zev£qnteku\ prodeh spodek i zadek (u wozu, nigdy pród, zad)f marek (marka), "odu-
morek, zdgóuek (poduszka), predsobek w wyr. wa predsobku [nieść na przedsobka, zn. nieść przed sobą, naprzód); neutr. kwasico, pre.£rddko\
sufiks —rKlca—: irika ryjka (wikaryówka), spórlca. (korzyść), zl/órki (żniwa), roratki (wyr. roraty używa się bardzo rzadko), bitka (bójka) zevzqntka (obok zev£q”tek), u/crddka (r)zajqnca można predać, jino ukrdd-