[362J O MOWIE LUDOWEJ W KRZĘCINIE.
i. mojerhi
1. mojich (mojilc)
Formy krótsze pojawiają się tylko w singularis, i to dosyć często; w pltir. prawie nigdy. Samogłoska e w me, mego, memu jest zawsze otwarta, nieścieśniona. Formy Kem, cem. mojem tłomaczą się tak samo jak tern, u6nem} jem.
a) Deklinacya rzeczownikowa.
Przykłady te same, co w języku ogólnym, tylko acc. sing. neutr. na o w znaczeniu przysłówka występuje częściej: dzivno, markotno. Nadto:
Zamiast \ele, tyle (są to przymiotniki w rodzaju nijakim) używa się formy genet. podług deklinacyi rzeczownikowej: vela, tyła, 'kela.
Przymiotnik rad, rada w masc. i fem.; w neutr. jest już rade. Podobnie przymiotniki dzierżawcze na —dv i —in : vójtóv vóz, vójtova chawpa (ale: vójtove dzeclco), matusiu pasek, matusina spódnica. Jeżeli
jednak przymiotnik stanie się rzeczownikiem, to w rodzaju żeńskim ma formę podług deklinacyi złożonej: żona wójta nazywa się vójtova, żona starosty starosćind. W języku og. forma rodzaju żeńskiego może być uważana za złożoną lub niezłożoną, bo nie ma d ścieśnionego.
b) Deklinacya złożona.
Singularis.
n. dobry, ta fu dobre, taftę dobra, tafia
g. dobrego, tafiego dobry, tani
d. dobremu, tańemu dobry,
a. dobrego i —y, tauego i —i, dobre. tar'ie dobro, tonę i. dobrem, tanem dobrą”1, tarto”1
1. V dobrem, tanem v dobry, tańi.
Pluralis.
n. dobry i dobre, torii i tawe dobre, taftę dobre, tafie
g. dobrych (—/c), tafiich (- k)
d. dobrem, tanem
= nora.
= nom.
a. = gen. i nom. = nora. = nom.
i. dobremi, tanemi
1. v dobrych (-k), tafiich (-h)
jeden, —o, —a odmienia się jak ten, to, ta. dra, aoba.
27.