3702671926

O MOWIE LUDOWEJ W KRZĘCINIE. 57

uozńeśony — spuchnięty.

9ozpareńec — zuchwalec, gwałtownik. ^uozturchany — rozczochrany, yozumajty — rozmaity (Pob.).

p, p.

Polcanł — kij; z dawnego: palcat, bić się w palcaty. paąqo\ec — jedna z przemian żaby. pankovać — mówić przez pan.

pańscar — chodzący do dworu na robotę, „na pańske^u. paperek — dawny 1 złr. parchan — parkan. paromena — panorama.

paskudny — 1) brzydki 2) robiący szkodę przez łakomstwo, n. p.

dziecko, które z szały wyjada, kot, krowa, która wejdzie w zboże lub w koniczynę, i t. p.

paskudorać — 1) robie szkodę, n. p. do krowy, która weszła w koniczynę, odzywa się pasterz: „ńe pudze na drogę, jino tu bedze pashudooać'¹ 2) kraść drobne rzeczy.

pasovać — pasuje: 1) przystoi:    „śtudantowi ńe pasuje tak robić“ 2) jest

do twarzy, n. p. „pasuje ci ta chustka

pasaty — w pasy; n. p. „pasata chustka^u.

paśny — karmiony, tłusty; „ś\ińa paśna^u zn. tuczona.

paterńa — patelnia.

patryc — pragnać: „każdy patry meó dobre^a; por. u Kochanowskiego,

Hymn do Boga: „z Twoich rąk wszelkie zwierze patrzy swej żywności'¹.

pavqz — drag, którym się przygniata na wozie snopki albo siano.

pazerorać — wymyślać (Pob.).

pacva — wyraz obelgi.

pal — paliwo, palenie (drero na pal).

par i spar — upał.

parchać śe — copulari

parać śe — t. s.

pęfdzaó śe — „krom śe pq”dza^u zn. objawia popęd płciowy. pedzeć — powiedzieć.

pewnoś — „do pewnośći nalać^u zn. nalać do pełna.

penksyja — pensya.

j)erjon i perfony — perfumy.

plećuga — ten, co „p/eśe^u, mówi od rzeczy, baje.