3702671811

|354] O MOWIE LUDOWEJ W KRZĘCINIE. 23

b)    Prefiksy.

Wymienić można kilka wyrazów: zbrojny (zuchwały, od broić), sparty, (uparty), zraay (dojrzały; participium, które się stało przymiotnikiem), yobstarny, ńezbozny.

c)    Stopniowanie przymiotników i przysłówków.

Przym. dnugi i drogi maja w comparat. nowotwory: dwugsy i drogsy na wzór posit.

Prefiksem w superlat. jest na— i ndj—, obie formy zarówno używane, zwłaszcza przez młodsze pokolenie.

Z przysłówków godne są uwagi formy: lepśi, ncilepśi, — obok lepi, nalepi; per\i, napervi\ — obok pórvy, napćrvy\ prodźi, ndprodzi (o otwarte) — obok pródy, napródy.

18.

3. Temata liczebnikowe.

Forma osobowa dvaj, trej jest w gwarze Krz. zupełnie nieznana, zamiast niej używa się zawsze formy genet.: dook chnopóo, trele pando, śtyrek somśadóo.

Przy liczeniu powyżej dwudziestu stawia się jednostki na pier-wszem miejscu: jeden doaśća, śeś trydztdći. Ten sposób liczenia ginie u młodszych pod wpływem szkoły.

Zamiast sześćdziesiąt starsze pokolenie używa bardzo cz< sto wyrazu kopa. Przy liczeniu pieniędzy powyżej 100 złr. liczy się na _rstóv\ii^u (setki): d\e stóola, ddn córce na \ano pe^T,ó (nosem, jedenaśće) stóvek.

Liczebniki nieoznaczone: kela, kelka, tela, \ela, (są to genetiwy przymiotników *k eti, *kćZkf, *tel'i. *v et i, w rodzaju nijakim, deklina-cyi niezłoźonej), den a (siła), póra, trocka.

19.    4. Temata zaimkowe.

Jest w gwarze Krz. wyraz ckav = tu i cliań = tam. Powstały te wyrazy z a ooo, a ono, wskutek ściągnięcia a i o, wskutek zniknięcie o końcowego, i wskutek dodania ch jako przydechu; poparcie na to objaśnienie mamy w formach chavok i chauolc\ trudne tylko jest do wytłomaczenia ń. Do tych partykuł przystępuje zaimek ten, i powstają w ten sposób zaimki: chaoten, ten tu, bliższy, i chańten, ten tam, dalszy. Dalsza odmiana: ckaotego, chaniemu itd.

Zaimek Sb zachował się 1) w wyr. lotos zn. tego roku, i w dalszych formacyaeh: latosi rok, latose zboze, 2) w zaimkach i przysłówkach: kros, ktośik, cosik.ja\<isik, cyjśik,    kody sile, 3) w imperat

(poczuwano jako jeden wyraz), pódźinos, zn. pokaźno, chodź no.