3702671956

66 STANISŁAW DOBKZYCKI. [897]

ngnarony — t. s. ujnd — wujenka. ukradk o^m — ukradkiem.

ulica — wązka droga we wsi, poprzeczna do drogi głównej (zwanej

drogą)) wraz z domami, znajdującymi się przy niej. umeutus — blagier, kłamca (Pob.).

umys — umysł: zamiar, zamysł, w ogóle myśl. W tern samem znaczeniu

występuje ten wyraz w XV. wieku w Kazaniu o ośmiu błogosławieństwach. unarad — zanurzyć. urodłiny — urodziwy, przystojny.

urok — urok zadać, urok uodceńić (e = y); bardzo często w wyrażeniu

na psa urok. Jeżeli się popatrzy na coś ładnego, n. p. ładne cielę, gęś, kurę, w przytomności właściciela, i jeżeli się je pochwali, to koniecznie trzeba naprzód powiedzieć: „rca psa urok¹¹, a dopiero potem: _rale to svarne mace prośę¹¹. uryid — urwisz, łobuz. uryc — rzucić na kogo urok.

utaplać — kilkakrotnie kogoś zanurzyć w wodę: por. cerk. taiiamth. uyijacka — krzątanie się, pośpiech, zajęcie. uzdać se — spodobać się. uźdieńica — uzda, cugle.

V V

Vadyja — wadyum; w wjr.: „dai\ na tq nadyjq^m stóvkę“. nagan — wagon.

nagonac śe — wzbraniać się, namyślać się.

vacha — nocne czuwanie, na które każdy dom kolejno wysyła jednego

człowieka.

nachar — odbywający „naclię*.

nańetija — ewangelia.

nańtuch — ociężały, powolny.

nar goń — mający duże wargi.

nar/co — prędko.

ndrtalny — wart.

nar a — to, co się warzy.

narńicek — mały garnuszek do warzenia.

nartna — warstwa; zboże w stodole leży _vna narlve^u) tak samo siano

w brogaoh.

nąchac — ten, co „wącha“, szpieg.