NIEMIECKIE KONCERNY PRASOWE W POLSCE W LATACH 1989-2008 537
obecności zagranicznego kapitału w polskich mediach, który m.in. oprócz wprowadzenia know-howy stosował także bezwzględne metody walki konkurencyjnej, np. w postaci dumpingowych cen i wysokich nakładów. Rozdział kończy przedstawienie badanych firm na tle innych koncernów prasowych działających w Polsce oraz próba odpowiedzi na pytanie, jaki wpływ na polski rynek prasowy wywarli niemieccy wydawcy.
Drugi rozdział stanowi prezentacja oferty wydawniczej. Szczegółowej analizie poddała Dąbrowska-Cendrowska całość oferty koncernów: Burda Polska, H. Bauer, Gruner + Jahr i Axel Springer Polska w latach 1989-2008. W związku z tym, że ogółem wydawnictwa te wprowadziły 135 tytułów, autorka zdecydowała się szczegółowo zaprezentować te tytuły, które w badanym okresie odegrały najistotniejszą rolę, a pozostałe tytuły zaprezentowała w tabelach. Całość oferty podzieliła na następujące segmenty: prasa kobieca, prasa dla mężczyzn, prasa młodzieżowa, prasa informacyjno-publicystyczna, czasopisma popularnonaukowe oraz tygodniki telewizyjne. W segmencie prasy kobiecej omówiła następujące czasopisma wydawnictwa Burda Polska: „Burda”, „Burda International. Świat Wielkiej Mody”, „Miss B. Dla Młodych Kobiet”, „Dobre Rady”, „Wo-man”, „Anna”. „Elle”, „In Style” i koncernu H. Bauer: „Tina”, „Świat Kobiety”, „Zycie na gorąco”, „Chwila dla Ciebie”, „Twoje Imperium”, „Twój Styl”, „Mam Dziecko”, „Bella Relaks” (pierwotny tytuł „Bella”), „Rewia”, „Pani”, „Świat & Ludzie”, „Show”, „Kobieta i Zycie”. Z oferty koncernu Gruner -I- Jahr autorka wybrała tytuły” „Claudia”, „Naj”, „Halo”, „Rodzice”, „Gracja”, „Biografie”, „Gala”, „Glamour”, „Gala Plus”, „Feniks”, natomiast firmy Axel Springer: „Pani Domu”, „Na Żywo”, „Cienie i Blaski”, „Sekrety Serca”, „Klinika na Wzgórzu”, „Plus. Magazyn Zdrowia i Urody”, „Ólivia”.
W dalszej części rozdziału przedstawiła czasopisma kulinarne, dot. urządzania i dekoracji wnętrz, dla właścicieli działek, ogrodów i balkonów, budowlano-wnętrzarskie, o pielęgnacji zdrowia. W segmencie prasy dla mężczyzn znalazły się głównie tytuły czasopism komputerowych i motoryzacyjnych (w sumie 19 tytułów prasy komputerowej i 10 motoryzacyjne). Niemieckie koncerny nie zainwestowały w ekskluzywne magazyny dla panów uznając, że nie uzyskają w tym przypadku pożądanych zysków. Ofertę niemieckich wydawców dla panów uzupełniał ponadto rozrywkowy „Twój Weekend”, biznesowy „Forbes” oraz poświęcony tematyce sportowej „Przegląd Sportowy”. Kolejnym omawianym przez autorkę segmentem była prasa młodzieżowa. W 1995 r. wydawano w nim w Polsce 154 tytuły, z których 26 - w nakładach przekraczających 50 tys. egzemplarzy. Wśród wydawców przewodziły koncerny niemieckie. Autorka omówiła dziesięć tytułów: osiem wydawanych przez wydawnictwo H. Bauer: „Bravo”, „Bravo Girl”, „Bravo Sport”, „Bravo Quiz”, „Twist”, „Nicole”, „Filipinka”, „Fun Club” oraz dwa -przez Axel Springer: „Popcorn” i „Dziewczyna”.
W części poświęconej segmentowi prasy informacyjno-publicystycznej znalazło się omówienie tytułów należących do koncernu Axel Śpringer: „Newsweek Polska”, „Fakt” oraz „Dziennik. Polska. Europa. Świat”, natomiast w segmencie czasopism popularnonaukowych tytuły koncernu Gruner + Jahr: „Fokus. Poznać i Zrozumieć Świat”, „Fokus. Historia”, „National Geographic” oraz będących od 2005 r. samodzielnymi tytułami „National Geographic Kids” i „National Geographic Traveler”.
Tygodniki telewizyjne, które właściwie nie istniały w czasach PRL, stały się domeną koncernu H. Bauera, który wprowadził na rynek i wydaje nadal osiem tego typu magazynów: „Tele Tydzień”, „Tele Świat”, „Imperium TV”, „TV Movie”, „Super TV”, „To & Owo”, „Telewizyjny Magazyn Kurier TV” oraz „Telemax”.
Olga Dąbrowska-Cendrowska, dążąc do opisania różnych aspektów funkcjonowania niemieckich koncernów prasowych w Polsce, poddała analizie także upowszechniane przez nie treści, co jest tym bardziej istotne, że propagowane na lamach najpoczytniejszych czasopism, istnieją w świadomości masowego czytel-