Mapa mentalna - klasa dzieli się na grupki 5-6-osobowe i na dużych płachtach papieru (może to być szary papier) próbuje za pomocą rysunków, symboli, słów stworzyć graficzną odpowiedź na postawione wyżej pytanie.
To ćwiczenie pozwala obejść trudność z nazywaniem obszarów wcześniej nienazywanych przez młodych ludzi, i pozwala uruchomić pozawerbalne sfery wyrazu i w bardziej twórczy sposób pozwala im przedstawić swoje poglądy.
Trudność zadania polega na tym, że pewna część uczniów może odpowiedzieć, że nie ma żadnego autorytetu. Wtedy warto podyskutować o tym, czy w ogóle istnieje ktoś, kto mógłby być„uni-wersalnynfautorytetem, czy raczej mamy do czynienia z osobami, które są autorytetami w swoich wąskich dziedzinach.
W takim kontekście proponujemy uczniom indywidualną pracę. Na karteczkach powinni odpowiedzieć:
■ jaki wpływ miała dana osoba na Ciebie,
■ jakie zmiany zaszły w Tobie pod jej wpływem,
■ czego się od niej nauczyłeś,
■ czego się nauczyłeś o samym sobie pod wpływem tej osoby?
To ćwiczenie ma służyć autorefleksji.
Nie zmuszamy uczniów do czytania swoich zapisków, chyba że ktoś chce się podzielić z resztą klasy swoimi przemyśleniami. Ponieważ temat jest dosyć osobisty warto uważać, żeby pozostałe osoby nie żartowały sobie z przedstawianych historii. Takie zachowanie nie zawsze oznacza brak kultury - czasem wynika z zażenowania, skrępowania, nieumiejętności radzenia sobie z poruszanymi zagadnieniami. Warto„rozbroić" takie napięcia, doceniając odwagę wypowiadających się i podkreślając, że wszyscy napotykamy w życiu osoby ważne, mające wpływ na to, w którą stronę będziemy zmierzać i co będziemy myśleć o sobie i świecie.
Spotkania z autorytetami i osobami nam życzliwymi dają nam wiarę w siebie. Spotkania z osobami o nie najlepszych intencjach i negatywnym do nas nastawieniu mogą odbierać nam poczucie wartości i wiarę we własne siły, dlatego tak ważne są te „dobre" kontakty i dobre wzorce.
SZKOŁA PODSTAWOWA / GIMNAZJUM 2013