4307685708

okresów minionych) stąd wynika wielka waga przewidywania tego co może się zdarzyć, w jakim czasie i z jakim skutkiem. Falsyfikacja hipotez o przyszłych zdarzeniach gospodarczych polega na eliminacji zarówno scenariuszy optymistycznych, zachowawczych, jak i pesymistycznych (np. teorii o nieuchronnym wyczerpaniu się użytecznych gospodarczo zasobów naturalnych lub o stałym wzroście potęgi finansowej korporacji transnarodowych nie mających żadnych naturalnych wrogów);

1.12.3.    Falsyfikacja to ograniczone zaufanie nawet do hipotez, które przeszły próbę surowych testów: nawet po krytycznej analizie logicznej i pozytywnej konfrontacji nowej teorii z dotychczasową praktyką należy zachować wobec niej daleko idący sceptycyzm w świetle faktu, iż życie ekonomiczne ulega nieustannym i szybkim metamorfozom przybierając formy trudne do przewidzenia (np. struktury publiczno-prywatne zamiast czysto prywatnych, pozytywna rola taniego pieniądza w rozwoju gospodarczym, negatywne cechy monopolu naturalnego lub technicznego, itp.);

1.12.4. Przeciwstawność falsyfikacjonizmu i konfirmacjonizmu: falsyfikacja - to szukanie wszelkich niebezpiecznych słabości w nowej teorii, konfirmacjonizm - to gromadzenie dowodów na słuszność nowej teorii i nieistotność jej słabości. Metodologicznie skuteczniejsze i efektywniejsze jest podejście pierwsze, gdyż życie nas wielokrotnie boleśnie doświadczyło skutkami teorii usilnie potwierdzanych.

1.13. Rozwój metod stosowanych w badaniach ekonomicznych:

1.13.1. Stały postęp w zakresie nowych metod ekonomii pozytywnej (pytanie: jak jest?) metody powtarzalne (ilościowe) i unikalne (jakościowa analiza zmian): szybciej rozwijają się metody ilościowe niż jakościowe dzięki istnieniu dyscyplin „ilościowych” ekonomii. Zbyt mało jest działań rozwijających teorię i analizę ludzkich potrzeb i zachowań, jakości życia, nierówności ekonomicznej, oceny form własności, racjonalnych struktur podmiotowych, jakości i różnorodności systemów regionalnych.

1.13.2.Ograniczony postęp w zakresie metodologii ekonomii normatywnej: Badanie polega na prowadzeniu analiz według przyjętych standardów i norm: dotyczy tworzenia instrumentów oceny skuteczności polityki gospodarczej, procesów integracyjnych, liberalizacji rynków globalnych. Główny dylemat: jakie kryteria przyjąć za podstawę norm służących do oceny zjawisk istniejących i projektowanych? Rozwój metod w tym zakresie jest powolny, intensyfikacja nastąpiła w ostatnich latach w Unii Europejskiej.

1.13.3.    Zmierzch tradycyjnej ekonomicznej metodologii opisowej (analiza retoryczna polegająca na odwzorowaniu pewnych schematów języka znanych twórców teorii ekonomicznych): konwergencja (wyrównanie) systemów gospodarczych na świecie i powszechna akceptacja jako wzorca systemu gospodarki rynkowej zmniejsza zainteresowanie alternatywnymi modelami gospodarczymi (już nie szuka się tak intensywnie jak dawniej „trzeciej drogi” pośredniej między systemem rynkowym i socjalnym (socjalistycznym)

1.13.4.    Fascynacja metodami modelowymi (matematycznymi, logicznymi, graficznymi). Pozwalają objąć analizą większą liczbę faktów, aspektów, współzależności i dynamicznych zmian w gospodarce.

1.13.5. Coraz większego znaczenia we współczesnej ekonomii nabierają badania porównawcze, stające się obok indukcji i dedukcji trzecią dużą grupą metod

0    uniwersalnym zastosowaniu. Należy pamiętać, że nie wszystko jest porównywalne (nie wolno porównywać zjawisk w skali mikro- i makro-). Duże różnice między porównywanymi strukturami i zjawiskami gospodarczymi nie mogą prowadzić do błędnych wniosków, że są one nieporównywalne. Porównuje się ze sobą czynniki produkcji, produkty i usługi, całe sektory i gałęzie gospodarki, regiony gospodarcze

1    całe państwa lub ich ugrupowania. Techniki tych porównań polegają na stosowaniu specjalnie skonstruowanych wskaźników lub ich agregatów (np. wskaźniki

10