Z ŻYCIA SBP 563
względem infrastruktury, czy wykorzystuje nowoczesne technologie, jak wygląda obsługa czytelnika; czy samorząd gminy, stwarza odpowiednie warunki rozwoju swojej biblioteki, czy dba o poziom czytelnictwa, edukacji oraz uczestnictwa w kulturze mieszkańców gminy i czy przeciwdziała negatywnemu zjawisku cywilizacyjnego wykluczenia.
„Certyfikat Biblioteka + ” będzie przyznawany na okres 5 lat. Mogą ubiegać się o niego jednostki samorządu terytorialnego jako organizatorzy bibliotek. Warunkiem koniecznym uzyskania certyfikatu jest pozytywna rekomendacja wniosku przez właściwą wojewódzką bibliotekę publiczną. Proponuje się, by decyzję o przyznaniu Certyfikatu wydawał Zespół Certyfikacyjny Biblioteki+ . Przedstawiona ministrowi kultury i dziedzictwa narodowego będzie podlegać jego akceptacji. Zespół, składający się z przedstawicieli bibliotekarzy i ludzi książki, powoływany byłby na okres 4 lat przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego na wniosek dyrektora Instytutu Książki.
W odpowiedzi na prośbę dyrektora Instytutu Książki, przewodnicząca SBP zwróciła się do przedstawicieli organów Stowarzyszenia, jego członków honorowych, Głównej Komisji Rewizyjnej, o wyrażenie własnych opinii. Idea Certyfikatu została przez nich oceniona pozytywnie, jako słuszny krok, zmierzający do wprowadzenia standardów bibliotecznych (odnoszących się do infrastruktury, wykorzystania nowoczesnych technologii, posiadanych zbiorów i obsługi czytelnika) w bibliotekach gminnych. Równocześnie respondenci mają świadomość, że w obecnych warunkach funkcjonowania tych placówek, tylko nieliczne z nich spełniają lub w krótkim czasie będą spełniać zaproponowane kryteria. W dużym stopniu zależy to od zainteresowania samorządów i w efekcie - wyasygnowania środków na przekształcenie bibliotek w regionalne centra kultury i edukacji. Z tego względu bardzo istotna jest szeroka akcja reklamowa Certyfikatu i lobbo-wanie na jego rzecz w organach administracji terenowej.
Uwagi dotyczące Certyfikatu łączyły się z:
- doprecyzowaniem kryteriów Certyfikatu do ich właściwych odbiorców, tj. określenia, które kryteria dotyczą bibliotek głównych, filii, a które całej sieci w gminie;
-objęciem Certyfikatem również bibliotek usytuowanych w miejscowościach do 20 tys. mieszkańców, do 100 tys. mieszkańców i powyżej 100 tys., co wymaga poszerzenia kryteriów;
- szczegółowością Certyfikatu: koniecznością rozbudowania kryteriów o wyznaczniki dotyczące sieci bibliotecznej, zasięgu czytelnictwa, a z drugiej strony -ograniczenia wymogów, związanych z infrastrukturą teleinformatyczną i sprzętową;
- niespójnością kryteriów z innymi obowiązującymi dokumentami lub będącymi w opracowaniu, np.: wymogami MKiDN dotyczącymi programu „Infrastruktura”, przygotowywaną nowelizacją ustawy o prowadzeniu działalności kulturalnej ;
- wysokością stawianych wymagań, szczególnie w zakresie zbiorów oraz lokalu i wyposażenia, z uwzględnieniem potrzeb osób niepełnosprawnych. W tej kwestii nie ma zgody wśród opiniujących. Dla jednych proponowane kryteria są zbyt wygórowane (np. w zakresie zakupu nowości wydawniczych), dla innych -zbyt niskie (np. w zakresie obsady osobowej) - a przecież mają dotyczyć elity bibliotek. Niektórzy proponowali bardziej precyzyjne ich określenie (przykładowo wskazanie z uwagi na fakt dużego zróżnicowania liczby placówek pomiędzy gminami minimalnej liczby gromadzonych tytułów czasopism dla każdej filii bibliotecznej, a nie całej gminy; nie należy jednak zapominać, że wielu czytelników korzysta z prasy w formie elektronicznej);
- uwagami formalnymi, np. tym, że szansę na uzyskanie Certyfikatu mają biblioteki włączone w struktury innych instytucji (nie są bowiem instytucjami kultury), sposobu potwierdzania rzetelności danych przez organizatora i wojewódzką bibliotekę publiczną, a także czasem potrzebnym na upowszechnienie kryteriów