4597125137

4597125137



Konferencje 47

lu ciągłego ulepszania jakości nauczania i uczenia się matematyki. Coroczne spotkania, będące najistotniejszym środkiem realizacji tego celu, są forum wymiany poglądów oraz konstruktywnego dialogu po między ludźmi zajmującymi się badaniem matematyki a nauczycielami wszystkich szczebli edukacji.

W swojej pracy Komisja kieruje się humanistyczną tradycją założycieli CIEAEM. Chcieli oni połączyć kierowanie badaniami nad matematyką z głównym celem, jakim jest poprawa jakości tego nauczania. Po przez odnowione nauczanie matematyki, pragnęli wychować społeczeństwo, które będzie potrafiło posługiwać się rozumowaniem matematycznym i matematycznymi narzędziami, działać racjonalnie i myśleć krytycznie. Założyciele CIEAEM twierdzili, że trzeba rozwijać humanistyczne spojrzenie na kształcenie matematyki, które pozwoli stawić czoła postawom techno kratycznym, jak również ideologicznemu zaślepieniu.

Wśród nazwisk dydaktyków matematyki związanych z CIEAEM, a znanych na całym świecie jest też wielu Polaków. Do najbardziej znanych należą: prof. drhab. Bogdan J. Nowecki - dyrektor Instytutu Matematyki Akademii Pedagogicznej w Krakowie, wielo letni członek CIEAEM oraz przewodniczący Lokalnego Komitetu Organizacyjnego CIEAEM 55; prof. dr hab. Stefan Turnau - profesor Uniwersytetu Rzeszowskiego, wieloletni profesor Akademii Pedago gicznej w Krakowie, przewodniczący CIEAEM w latach 1981 -1982; prof. dr hab. Wacław Zawadowski -profesor Akademii Podlaskiej w Siedlcach, wieloletni członek Komisji CIEAEM, dr Marianna Ciosek - wykładowca Akademii Pedagogicznej w Krakowie, członek CIEAEM od 1979 roku, wiceprzewodnicząca Komisji CIEAEM w latach 1985-1988, członek Międzynarodowego Komitetu Programowego CIEAEM 55; dr Maciej Klakla - wykładowca Akademii Pedagogicznej w Krakowie, członek CIEAEM od 1994 roku, przewodniczący międzynarodowego Komitetu Programowego CIEAEM 55 oraz członek Międzynarodowych Komitetów Programowych CIEAEM 50 i 53-

SPECYFIKA CIEAEM

Wyjątkowość CIEAEM najlepiej określają cztery cechy: ściśle określany temat każdego ze spotkań, spe

cyficzny rodzaj aktywności w czasie konferencji, dobór uczestników, dwa równolegle używane oficjalne języki: angielski i francuski.

Różnorodne formy pracy oraz pomoc językowa, celowo zapewniana przez Komisję wszystkim uczestnikom, mają ułatwiać wspólne debaty, a także pomóc w przekształceniu indywidualnych i zespołowych prezentacji w długofalową współpracę.

W przyjacielskiej i pobudzającej atmosferze narodziło się wiele projektów badań, podejmowanych i kontynuowanych już poza konferencjami.

TEMATY SPOTKAŃ

Każde spotkanie CIEAEM jest organizowane wokół wspólnie ustalonego tematu podejmującego problemy ogólne lub sprawy szczególnie aktualne. Temat konferencji jest wcześniej rozwinięty i umotywowany przez wskazanie różnych jego aspektów we wprowadzeniu do dyskusji.

POCZĄTKI CIEAEM

Duchowym ojcem CIEAEM byt Caleb Gattegno, matematyk, pedagog i filozof z Uniwersytetu Londyńskiego. W pierwszej dekadzie istnienia Komisji jej pracą kierowały również dwie inne znamienite osobistości - francuski matematyk Gustave Choquet (przewodniczący) oraz szwajcarski psycholog i teoretyk poznania Jean Piaget (wiceprzewodniczący).

To właśnie oni nadawali nauczaniu matematyki „nowy kształt” już w latach pięćdziesiątych.

Pierwsze spotkania CIEAEM gromadziły głównie matematyków i nauczycieli matematyki szkół średnich z krajów europejskich, mających wspólne zainteresowania i doświadczenia w zakresie nauczania matematyki. Celem spotkań była wymiana poglądów, doświadczeń oraz pomysłów ulepszania tego nauczania.

OD „MATEMATYKI NOWOCZESNEJ”

DO „MATEMATYKI DLA WSZYSTKICH”

Na przełomie lat 60. i 70. ważnymi postaciami Komisji stali się matematycy Artin, Papy, Dieudonne oraz Servais. Stali oni na czele grupy reformatorów, którzy pragnęli całkowitej przebudowy systemu nauczania matematyki „od przedszkola po uniwersy-



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Tradycyjna koncepcja nauczania i uczenia się matematyki A)    NAUCZANIE TO: a.
Dydaktyka •    Wiek XX - dydaktyka jako nauka o nauczaniu i uczeniu się - współc
O motywacji do nauki 8. Wyuczona bezradność Jednym z najgorszych efektów procesu nauczania- uczenia
IMG 19 lemat opinii uczniów o efektywności nauczania i uczenia się. Świadczą o tym, m.in. następując
kupisiewicz dydaktyka ogólna5 - - -DYDAKTYKA JAKO NAUKA W działalności człowieka nauczanie - uczeni
kupisiewicz dydaktyka ogólna7 18 Dydaktyka ogólna wania przez nie zasad i reguł nauczania-uczenia s
folia proces uczenia sie OGNIWA PROCESU NAUCZANIA - UCZENIA SIĘ W PODAJĄCYM TOKU PRACY DYDAKTYCZNE
folia proces uczenia sie (2) OGNIWA PROCESU NAUCZANIA - UCZENIA SIĘ W POSTUKUJĄCYM TOKU PRACY DYDA
folia proces uczenia sie (4) PROCES NAUCZANIA - UCZENIA SIĘ Proces nauczania - uczenia się to łańc
3. Nauczanie i uczenie się prostych i złożonych czynności ruchowych z zastosowaniem liniowo-rozgałęz
nauczania matematyki mogą być, po zmodyfikowaniu, zastosowane w procesie nauczania-uczenia się dziec
Konspekty-scenariusze realizacji kól zainteresowań IT © O OMateriał nauczania-uczenia się: »>
Zalecane metody nauczania-uczenia się: -    pokaz z objaśnieniem, -

więcej podobnych podstron