„Podstawowym celem informacyjnego komunikowania jest kreowanie wzajemnego zrozumienia i porozumienia między osobami uczestniczącymi w tym procesie oraz dążenie do dzielenia się wiedzą pomiędzy nimi. Komunikowanie te może także przyjąć formę wyjaśniania lub instruktażu, przy założeniu, że nadawca nie ma żadnych intencji wpływania na postawy i zachowania odbiorców. Ten typ komunikowania ma spełniać funkcję stricte informacyjną, to znaczy, ze wykorzystane w nim dane, wiedza, fakty, opinie, są zaprezentowane w sposób neutralny, rzeczowy i obiektywny.”10
Przekaz informacyjny wyjaśnia nowe kwestie w sposób zrozumiały dla odbiorców, analizuje je i powtarza w celu zapamiętania. Odbiorcy angażują się w proces komunikowania, oczekując, że nadawca dostarczy im wiedzy, jakiej nie posiadają. Komunikowanie informacyjne wykorzystuje metody, które są właściwie dobierane przez nadawców i zależą od specyfiki informacji, którą się prezentuje.
,f)o podstawowych informacyjnych metod należą opis, narracja, demonstracja i definiowanie. Narracja, czyli relacjonowanie wydarzenia, historii, zjawiska z zachowaniem kolejności występowania epizodów i wątków od początku do końca. Opis dotyczy konkretnej osoby bądź grupy ludzi, przedmiotu, urządzenia, sytuacji itp. Demonstracja towarzyszy komunikatowi werbalnemu, polega na równoczesnym wykorzystaniu czynności, ilustrującej ten komunikat. Natomiast definiowanie to wyjaśnianie określonych pojęć, ich rozróżnienie i klasyfikacja, wskazywanie na antonimy i synonimy, na użycie i funkcje, odwoływanie się do historii, etymologii, porównywanie i podawanie przykładów ”n
Komunikowanie perswazyjne ma podporządkować odbiorcę nadawcy. Nadawca chce osiągnąć konkretny cel w tym przypadku zmienić postawę, wzmocnić ją lub osłabić, zbudować nową u odbiorcy, lub sprowokować do określonego działania zgodnie z intencją nadawcy, wykorzystując przy tym techniki perswazyjne, tj. wpływanie, nakłanianie, namawianie, zachęcanie, tłumaczenie, łagodzenie, itp. Podmiotem perswazji są ludzie, rzeczy, idee, wartości, wszystko co można wartościować na płaszczyźnie intelektualnej, emocjonalnej i moralnej. Komunikowanie perswazyjne różni się tym od komunikowania informacyjnego, że obiektem wymiany pomiędzy nadawcą a odbiorcą nie jest czysta, prawdziwa i obiektywna informacja.
10 B. Dobek- Ostrowska, Komunikowanie polityczne i publiczne, PWN, Warszawa 2007, s. 73
11 B. Dobek- Ostrowska, Komunikowanie polityczne i publiczne, PWN, Warszawa 2007, s. 84
15