fundacje, kościoły), uczestników subpaństwowych (partie polit., org. społeczne, osoby fizyczne)
- podział dokonany przez J.Kukułkę rozróżnia dwa typy uczestników: podmiotowych i przedmiotowych:
a) uczestnicy podmiotowi:
- podmioty prawa międzynarodowego (zdolność do działań prawnych)
- podmioty stosunków międzynarodowych (zdolność do oddziaływań w ramach rożnych rodzajów stosunków międzynarodowych)
b) uczestnicy przedmiotowi:
- zaliczamy do nich zjawiska i rzeczy które stanowią elementy systemów oddziaływań międzynarodowych wykorzystywane przez nich zgodnie z ich interesami (czyli uczestnikami międzyn. stosu, są osiągnięcia technologiczne kulturalne, arsenały najgroźniejszej broni, międzynarodowy podział pracy, prestiż państw i narodów, stereotypy i mity międzynarodowe, koncepcje i doktryny polistrategiczne, ważne źródła surowców i energii
2. Strategia i polistrategia państw.
- państwa mają wpływ na dynamikę i rozwój stos. międz.
- podstawą ich funkcjonowania są systemy oraz normy prawa międzyn.
- mają niezmienne prawo do suwerennego działania na arenie międzyn. realizując różnorodne formy swej aktywności międzyn.
- podział państw według J.Popiuk-Rysińskiej:
a) mocarstwa uniwersalne, zdolne do działań w skali globalnej we wszystkich we wszystkich dziedzinach stosunków zewnętrznych, np. USA
b) mocarstwa sektorowe, zdolne do działań w skali globalnej w jednej dziedzinie np. gospodarczej - Japoni a
c) mocarstwa regionalne, zdolne do efektywnego oddziaływania w regionie np. Francja
d) państwa zdolne do efektywnego działania w skali lokalnej, np. Polska
- wątpliwości budzi brak zdolności (do działań międzynarodowych) protektoratów. Znane są 2 rodzaje protektoratów: Międzynarodowe i Kolonialne.
Międzynarodowe opierają się na umowie międzyn. Zawartej przez suwerenne państwa (podmioty) na mocy której protegowany zrzeka się części lub całości swej zdolności do działania na płaszczyźnie zewnętrznej na rzecz protektora. Np. Bhutan którego protektorem są Indie.
- wybór strategii politycznej państwa dotyczy wyboru typu, rodzaju formy stosunków (współpracy, współzawodnictwa, konfliktu lub walki)
- w polistrategii bierze się pod uwagę nie tylko sytuację realna lecz w większym stopniu uwzględnia sytuacje mające miejsce w rzeczywistości, nieznane, możliwe i prawdopodobne (zjawiska i sytuacje hipotetyczne) np. wybuch wojny jądrowej.
- Polistrategia zajmuje się aspektami operacyjno-prakseologicznymi polityki zagranicznej i spełni wobec niej funkcje instrumentalną i służebną
- w polityce zagranicznej stałym ośrodkiem zainteresowania jest interes państwa, a w polistrategii ośrodek koncentracji uwagi jest zmienny, gdyż każdorazowo zależy od zagadnienia wysuniętego na pierwszy plan przez strategię ogólną.
3. Narody:
a) jest to wielka grupa społeczna, która związana jest wspólnotą losów historycznych, kultury, języka, terytorium i życia ekonomicznego. Wyrazem tej wspólnoty jest świadomość narodowa, poczucie własnej odrębności w stosunku do innych narodów, dążenie do podniesienia prestiżu narodowego jak również działanie mające na celu " tworzenie i umacnianie własnego państwa" (J. Kukułka )
b) narodów dotyczy również zasada równości i suwerenności
c) narody mogą stać się uczestnikami stos. międz. Pod warunkiem ,że dysponują swoja
11