145
Obserwacja wzrostu miast w okresie 1975-1982 wskazuje, że poszczególne typy miast wykazywały różna dynamikę. Miasta typu 1 i 2 znalazły sie w kryzysie (spadek zatrudnienia o ponad 5*) . Miasta usługowe (typy 3 i 4) wykazywały wzrost zatrudnienia, a miasta o strukturze pośredniej (typy 5 i 6) zanotowały spadek zatrudnienia, lecz mniejszy niż o 5*.
Ph. Aydalot wskazuje również, że procesy urbanizacji maja swój wyraźny kontekst regionalny. Miasta o wysokiej dynamice wzrostu sa skupione na określonych obszarach, podobnie jak miasta znajdujące sie w regresie. Skala regionalna zaostrza procesy zachodzące w miastach, pojawiaj a sie bowiem dodatkowe efekty mnożnikowe. O procesach rozwoju miast i regionów - obok czynnika tradycyjnego, jakim jest poziom i struktura wyposażenia w kapitał ludzki i rzeczowy - poczyna decydować czynnik nowy - zdolność adaptacji do nowych warunków.
Jak już wspomniano, warunki te sa kształtowane przez nowe struktury gospodarcze, przez zanikanie jednych dziedzin wytwarzania i szybki rozwój innych, mających odmienne od poprzednich preferencje lokalizacyjne. Procesy te sa jednak wspomagane przemianami społecznymi. Następuję wzrost świadomości ekologicznej, rozumianej nie tylko jako potrzeba życia w środowisku czystym i bezpiecznym, ale także jako chęć uzyskania korzystnych warunków klimatycznych, estetycznego i miłego otoczenia, możliwości nawiazywania kontaktów społecznych, rekreacji. Najkrócej ujmuje sie te zjawiska jako przepływ ludności z "pasa mrozu11 do "pasa słohca",. przy jednoczesnym przepływie z ośrodków wielkomiejskich do małych i średnich miast leżących w pobliżu wielkich centrów miejskich.
Procesy te maja charakter powszechny i masowy (por. dla krajów EWG B. Hamm, M. Litsch, 1987). Południowe części Francji, RFN, USA, Wielkiej Brytanii, Kalifornia to jednocześnie obszary o korzystniejszych warunkach środowiskowych i tereny lokalizacji nowoczesnego przemysłu i usług.