5194416028

rozwijały się ubezpieczenia morskie. Były one zawierane na giełdach, w miastach portowych, gdzie spotykali się właściciele statków, maklerzy (pośrednicy giełdowi) i przedstawiciele firm ubezpieczeniowych. Jedna z takich giełd, gdzie można było ubezpieczyć statki i przewożony na nich ładunek, mieściła się w kawiarni w Londynie należącej do Edwarda Lloyda. Grupa ubezpieczycieli spotykających się w tym miejscu powołała do życia tzw. organizację Lloydów, która następnie, już w okresie rewolucji przemysłowej, w 1871 r. przekształcona została w spółkę akcyjną (Corporation of Lloyd’s), zrzeszającą indywidualnych ubezpieczycieli. W miarę potrzeb członkowie korporacji łączyli się w syndykaty, dzieląc między siebie ryzyko związane z ubezpieczeniem konkretnego statku i jego ładunku. Korporacja Lloyd’s wypracowała metody oceny ryzyka związanego z transportem morskim i stosowane procedury i formuły umów ubezpieczeniowych, z których część stosowana jest do dnia dzisiejszego. Pod koniec XIX w. Lloyd poszerzył zakres swojej działalności o inne rodzaje ubezpieczeń, nadal specjalizując się w ubezpieczeniach tzw. wielkiego ryzyka.

Formy ubezpieczeń, fakty, przykłady:

-    ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków,

-    ubezpieczenia maszyn, szkód wodociągowych,

-    ubezpieczenia rolne,

-    ubezpieczenia kredytu.

W XIX w. bardzo szybko zwiększała się liczba prywatnych towarzystw ubezpieczeniowych - w roku 1900 działała ich już 1272, najwięcej w Wielkiej Brytanii, w USA i w Niemczech (W.Ronka-Chmielowiec (red.)2002, s. 13. W drugiej połowie XIX w. i na początku XX w. postępowała koncentracja na rynku ubezpieczeń, powstawały nowe rodzaje ubezpieczeń, zwiększył się także zakres interwencji państwa w sferze ubezpieczeniowej (np. wprowadzenie ustawowego obowiązku ubezpieczeń niektórych obiektów oraz grup podmiotów od określonego, rodzaju ryzyka). Aby zmniejszyć poziom ponoszonego ryzyka, towarzystwa ubezpieczeniowe coraz częściej korzystały z reasekuracji.

Środki pochodzące ze składek ubezpieczeniowych towarzystwa ubezpieczeniowe lokowały na rynku kapitałowym osiągając dzięki temu dodatkowy dochód. Przyczyniło się to do rozwoju rynku finansowego.

Pod koniec XIX w. oprócz ubezpieczeń gospodarczych (majątkowych i osobowych) powstały ubezpieczenia społeczne. W Niemczech kanclerz Bismarck wprowadził w latach 80. XIX w. cały pakiet obowiązkowych ubezpieczeń robotników: w 1883 r. na wypadek choroby, w 1885 r. od nieszczęśliwych wypad-