5213062432

rodnych materiaiOw oraz czas tego spadania. Wyciągają wnioski. Samodzielnie wykonują doświadczenia początkowo proponowane przez nauczycielkęja potem inne, własne. W zależności od poziomu rozwoju myślenia przyczynowo-skutkowego zabawy dzieci będą mniej lub bardziej skomplikowane, np. puszczanie z tej samej wysokości jednakowych kartek, ale jednej całejja drugiej pomiętej, gdzie wystąpi inna zależność / między kształtem przedmiotów, a czasem ich spadania/.

Zabawa III:

Teren zabawy dowolny.

Nauczycielka demonstruje odbijanie od ziemi piłek różnej ielkości z różnych materiałów (gumowe, szmaciane, plastikowe, z gąbki, dmuchane i inne). Dzieci wykrywają wówczas inny niż w poprzednich przykładach zabaw rodzaj zależności przyczynowo-skutkowych z dziedziny kinematyki / ruchy opóźnione i przyspieszone a siła uderzenia/.

Zabawa IV:

Teren zabawy - sala przedszkolna.

Inspiracją do tej zabawy może byó zabawa w przykładzie pierwszym. Nauczycielka proponuje, aby dzieci zastanowiły się nad tym, co należałoby zrobić, aby wprowadzić w ruch rozłożone w różnych miejscach sali piórka, bibułki, listki, wstążki itp., to znaczy, jak "zrobić" wiatr. Dzieci podają różne sposoby wywołania wiatru (dmuchanie, ruchy materiałem, ręką, kartką, włączeniem termowentylatora, wiatraka) i próbują wprawić w ruch te przedmioty. Zabawa taka będzie inspirowała dzieci do wykrywania m.in. następujących zależności: siła wiatru, a wysokości unoszonych przedmiotów, kierunek wiatru,a kierunek poruszających się ciał, ruch powie-trzaja sposób poruszania się ciał (zjawisko wirowania, uno-

172