5217957639

polonistyki, na jego pogrzebie w Solcu nad Wisłą wygłoszono osiem przemówień, milsza od nich zapewne była Zmarłemu skupiona, serdeczna cisza, z jaką pochyliliśmy się nad jego mogiłą.

* *

*

Zbigniew Jerzy Nowak napisał w Przedmowie do Rzeczpospolitej partyzanckiej, że „Każdy tekst zawiera w sobie obraz jego autora”⁴⁵. Otóż istnieją takie teksty autora Żołnierza w świecie poetyckim Mickiewicza, do których można odnieść tę refleksję w najwyższym stopniu. Należą do nich wspomniane już przemówienie na jubileuszu Stanisława Pigonia w 1951 roku oraz wspomnienia opublikowane w katowickich „Poglądach”. Jest w nich credo naukowca, wychowawcy, człowieka.

„Praca humanisty polega nie tylko na gromadzeniu i opisie zjawisk historycznych; w drugiej fazie pracy humanista przechodzi do oceny tych zjawisk, do ukazania ich na tle świata wartości. Ta postawa aksjologiczna, wartościująca, jest znamienną cechą Twej twórczości naukowej. Albowiem ujawniasz wartości istniejące w literaturze i kulturze narodowej i nie wahasz się pokazać własnego systemu wartości, co wymaga hartu i odwagi. Twoją zasługą pozostanie więc i to, że przypomniałeś, iż badacza - zwłaszcza humanistę -obowiązuje swoisty etos”⁴⁶. Tak ujawniał własne zasady postępowania i pracy naukowej.

Podobnie gdy zwracał się do swego Mistrza, mówiąc:

„Jesteś, Drogi Profesorze, niezwykłym Profesorem, niezwykłym wychowawcą; umiesz wysłuchać każdego studenta cierpliwie i z ogromną życzliwością; jesteś delikatny w stopniu najwyższym; dbasz o życie moralne i materialne

⁴⁵    Z.J. Nowak: Przedmowa: W: B. Nieczuja-Ostrowski: Rzeczpospolita partyzancka. Warszawa 1991, s. 8.

⁴⁶    J. Starnawski: Księga pamiątkowa ku czci Stanisława Pigonia. Kraków 1961, s. 94.

29