5217957672

cie krytycznym), wnikliwie rzecz tę dokumentując - widać tu przemyślenia wynikające ze starannego odezwania autografów, w szczególności tzw. egzemplarza Lenartowicza.

Omówiłem tu pobieżnie tylko dwie recenzje Nowaka, a napisał ich blisko czterdzieści. Wszystkie traktował równie poważnie, bez względu na to, czy przygotowywał je dla regionalnego pisma społeczno-kulturalnego, czy dla specjalistycznego, ogólnopolskiego periodyku. W określeniu Jerzego Starnawskiego tego plonu naukowej działalności profesora, iż były to „arcyrecenzje” - co już wcześniej wypadło przywołać - nie ma cienia przesady (wspiera je wydatnie przytoczony w pierwszej części tej pracy sąd Zofii Stefanowskiej), natomiast aluzję mickiewiczowską, w tym określeniu zawartą, wolno traktować jako coś więcej niż okolicznościowy, jubileuszowy komplement - jako ocenę najwyższej wartości.

Stale wzrastające kompetencje edytorskie wydawcy Pism estetyczno-krytycznych Kazimierza Brodzińskiego (Wrocław 1964)⁴⁶ oraz gromadzona przez blisko półwiecze i budząca podziw erudycja mickiewiczologa znalazły swoje ukoronowanie w postaci udziału Nowaka w pracach redakcji naczelnej komitetu redakcyjnego Wydania Rocznicowego 1798-1998 Dzieł Adama Mickiewicza⁴⁷. W obrębie tych (roz-

⁴⁶    Na kunszt poprawnego ustalenia tekstu, wyczerpujący aparat krytyczny i erudycyjne komentarze (ponad trzysta stronic petitem książki dużego formatu!) zwrócili już uwagę recenzenci tego wydania: J.W. G o m u 1 i c k i („Rocznik Literacki” 1964 [Warszawa 1966], s. 228); R. Skręt („Ruch Literacki” 1966, R. 7, nr 1, s. 49-50) oraz A. Witkowska („Nowe Książki” 1965, nr 11, s. 481-482). Ponadto Witkowska wielokrotnie odwołuje się do przypisów Nowaka w swoim opracowaniu wyboru pism Brodzińskiego w serii Biblioteki Narodowej (K. Brodziński: Wybór pism. Oprać. A. Witkowska. Wrocław 1966).

⁴⁷    W archiwum profesora Nowaka zachowała się jego znakomita recenzja wewnętrzna wstępu do pierwszego tomu i całej edycji Dzieł pióra Stefana Treugutta (Mickiewicz - domowy i daleki). Szczególnie zachwyca celnością sformułowań skrótowo przywołana tradycja wstępów do wydań zbiorowych poety. Szerzej omawiam tę kwestię w szkicu: Trzy przedmowy do dwudziestowiecznych wydań zbiorowych „Dzieł” Adama Mickiewicza. W: Przedmowa w książce dawnej i współczesnej. Red. R. Ocieczek przy współudziale R. Ryby. Katowice 2002, s. 196-203.

60